Rasa cieszy się sporą popularnością w Stanach i coraz częściej występuje w Wielkiej Brytanii. W Polsce jak dotąd brak hodowli pixie-bobów. 11. LaPerm. Podobnie jak inne koty o kręconej sierści, LaPerm jest wynikiem naturalnej mutacji genu. Rasa powstała w 1982 r. w USA.
Latem ryś euroazjatycki ma stosunkowo krótką, czerwonawą lub brązową sierść, która zimą zastępowana jest znacznie grubszą srebrno-szarą do szarobrązowej. Ryś jest samotnym kotem, który nęka odległe północne lasy Ameryki Północnej, Europy i Azji. tyś pokryty jest pięknym, grubym futrem, które utrzymuje ciepło podczas mroźnych zim. Ich duże łapy są również futrzaste i uderzają w ziemię rozpostarciem palców, co sprawia, że pełnią funkcję naturalnych rakiet śnieżnych. Te słabo wykrywalne koty unikają ludzi i polują w nocy, więc rzadko się je widzi. Wielkość rysia zależy od gatunku. Rysia euroazjatyckie jest większy niż gatunek amerykański. Eurazjatycki rysie jest największym z czterech gatunków rysia na świecie. Rysie syberyjskie są największym z podgatunków rysia euroazjatyckiego, a samce ważą do 38 kg. Ponad 90% populacji rysia euroazjatyckiego żyje w lasach Syberii. Podobnie jak kot domowy, ryś samiec zaznaczy swoje terytorium poprzez oblewanie drzew moczem i drapanie pni. Grzebie również swoje odchody, z wyjątkiem tych na skraju swojego terytorium, gdzie są one pozostawione jako znaki zapachowe. Zazwyczaj żywią się małymi ofiarami, takimi jak zające, króliki, ptaki i lisy, i przechodzą na większe ofiary tylko wtedy, gdy brakuje im pożywienia. Ryś może skoczyć na 2 metry w powietrzu, aby złapać ptaka. Rysie stały się znacznie mniej powszechne w Stanach Zjednoczonych. Z powodu niekontrolowanego rozwoju miast, autostrad, wylesiania i przemysłu rekreacyjnego, rysie kanadyjskie tracą swoje siedliska. Uszy rysia są bardzo wyraźne, z czarną sierścią u góry każdego ucha. Ryś ma również dwie większe kępki futra po obu stronach podbródka, nadając im ciekawy wygląd brody. Ryś ma grubą warstwę sierści, która zazwyczaj ma kolor szary, ale może mieć również odcienie czerwieni i bieli. Niektóre rysie mogą mieć plamy wzdłuż sierści łap i podbrzusza. Łapy rysia kanadyjskiego są bardzo duże w porównaniu do ich ciała, co pozwala im łatwiej przechodzić przez głęboki śnieg. Kanadyjskie rysie tylne nogi są znacznie dłuższe niż przednie nogi. W przeciwieństwie do innych dzikich kotów, ogon rysia jest krótki. Ma on od 9 do 12 centymetrów długości. Kanadyjski ryś to drapieżniki, które polują w lesie. Są one uważane za średniej wielkości drapieżniki, więc ich ofiarą są zazwyczaj mniejsze gryzonie, takie jak myszy, wiewiórki itp. Mogą one również polować na różne ptaki. Polowanie: Jeśli chodzi o polowania, rysie są samotnymi stworzeniami. Są bardziej aktywne w nocy niż w dzień. Ich wzrok jest bardzo dobry, nawet w ciemności, co jest doskonałym narzędziem ich nocnego stylu życia.
W tym artykule porozmawiamy o hodowli owiec i kilka ciekawych faktów na temat tej praktyki. Hodowla tego typu zwierząt gospodarskich służy głównie pozyskiwaniu mleka i mięsa do spożycia przez ludzi. Służy jednak również jako źródło różnych produktów ekologicznych.
Nie wszystkie ryby są łatwe w hodowli, dlatego osoby, które po raz pierwszy zakładają własne akwarium, muszą wziąć pod uwagę specyfikę wybranych gatunków. W sklepach zoologicznych możemy liczyć na wiele egzotycznych propozycji, jednakże nie każda z nich sprawdzi się w przypadku początkujących akwarystów. Najlepiej spytać sprzedawcę o ryby łatwe w utrzymaniu i pod kątem ich wymagań dopasować odpowiedni zbiornik i akcesoria. Koniecznie należy poznać chociaż podstawowe informacje o wybranych gatunkach, aby wiedzieć, z jakimi trudnościami możemy mieć do czynienia. Lepiej wyeliminować ryby bardzo wymagające oraz takie, które są skłonne do chorób. Ryby dla początkujących ? o czym pamiętać? Wybierając ryby łatwe w utrzymaniu, należy wziąć pod uwagę charakter danego gatunku. Niektóre z nich rzeczywiście okażą się doskonałe dla początkujących ? ale tylko wtedy, gdy hodowca będzie miał na względzie specyfikę ich trybu życia. Dla przykładu, niektóre gatunki mogą pływać w pojedynkę, podczas gdy inne w naturalnym środowisku żyją w większej grupie. Ryby łatwe do hodowli powinny być odporne na zmiany dotyczące parametrów wody, w tym pH. Osoby rozpoczynające swoją przygodę z akwarystyką zazwyczaj mają problem z ustabilizowaniem optymalnego biotopu. Amatorzy często nie zdają sobie sprawy, jak naprawdę działają filtry i co może wpływać na odczynniki wody. Z tego względu lepiej wyeliminować gatunki wrażliwe na zmiany środowiskowe, dla których niewłaściwie dobrane pH będzie przyczyną wielu dolegliwości. Należy także pamiętać o tym, że nie wszystkie gatunki można ze sobą łączyć. Osoby zainteresowane akwarium wielogatunkowym koniecznie powinny upewnić się, czy wybrane przez nich rybki nie będą siebie wzajemnie atakować. Ryby łatwe w utrzymaniu– jakie gatunki wybrać? Wśród gatunków polecanych początkującym akwarystom warto wymienić przede wszystkim gupiki, które są nie tylko łatwe w hodowli, ale także bardzo atrakcyjne. Wiele z nich wyróżnia się kolorowymi, mieniącymi się ogonami i dlatego mogą stać się ozdobą niejednego akwarium. Godny uwagi jest również gatunek danio, dostępny w różnych odsłonach kolorystycznych. Ryby łatwe do hodowli to także neonki oraz kiryski. Dobrym wyborem dla początkujących okaże się też żałobniczka zwyczajna. Warto podkreślić, że w sklepach zoologicznych uda nam się znaleźć wiele gatunków łatwych w hodowli, które jednocześnie wyróżniają się atrakcyjnym wyglądem. Wymienione propozycje są niekłopotliwe zarówno w zakresie dostosowania wody do ich potrzeb, jak i pod kątem żywienia. Wiele z nich można łączyć z innymi gatunkami, ponieważ mają pokojowe nastawienie do pozostałych mieszkańców akwarium. Przykładem może być chociaż wspomniany gupik. Ryby dla początkujących, takie jak kiryski, neonki czy gupiki, są świetną propozycją dla osób zakładających swoje pierwsze akwarium. Dzięki nim można zapoznać się z podstawowymi zasadami akwarystyki i przygotować się do hodowli bardziej wymagających gatunków. Warto podkreślić, że ryby łatwe w utrzymaniu są także najlepszym wyborem dla dziecka, które będzie mogło opiekować się nimi samodzielnie.
Ryś ( Lynx) to największy z europejskich kotowatych ( Felidae ). Rodzaj Lynx prawdopodobnie dzieli swoją grupę z rodzajami Puma, Prionailurus i Felis, ale jako pierwszy oddzielił się od głównej linii rozwojowej. To jeden z najbardziej charakterystycznych dzikich kotów. Pędzelki na spiczastych uszach, krótki ogon i rudawe, cętkowane
Wszyscy znamy kota dachowca. Często przemyka się pod kołami zaparkowanych samochodów lub wyleguje leniwie na chodniku. Mimo tego, że może wyglądać, jakby niczego im nie brakowało, dachowce żyjące na ulicy są zwyczajnie nieszczęśliwe, często chore, a także żyją o wiele krócej, niż osobniki przebywające w domu. Na świecie istnieje wiele ras kotów, ale niezaprzeczalnie dachowce występują najczęściej, z uwagi na brak kastracji i bezdomność. Są to jednak wspaniałe, kochające koty, które marzą o dobrym domu. Jakie są zalety kociego „kundelka”? Kot domowy – historia Dachowce zostały przywiezione ze starożytnego Egiptu do Europy przez Fenicjan. Początkowo ich liczba była naprawdę niewielka. Dopiero później, Rzymianie przybyli do Europy z większą liczbą osobników. Rzymianie doceniali użytkowe walory kota, którego spotkali w Afryce. Kot razem z rzymskimi legionami trafił do przeróżnych zakątków Europy, zaczynając od Włoch, kończąc na Wielkiej Brytanii (tam dał początek kotom brytyjskim krótkowłosym). Nie wyklucza się, że na terenie Europy kot domowy krzyżował się ze żbikiem, który był większy i silniejszy od kuzyna pochodzącego z Afryki. Geny żbika odpowiadają za piękne pręgi u kotów rasy tabby. Różnorodność dachowców jest wynikiem przede wszystkim braku ingerencji człowieka w ich rozmnażanie, dzięki czemu mamy teraz piękne dachowce w kilku różnych wariacjach umaszczenia. Koty przeżyły i miały dobre warunki do rozmnażania, ponieważ człowiek o nie dbał. Zapewniał kotom pożywienie i schronienie, przez co selekcja naturalna nie była w ich przypadku tak groźna jak u żbików afrykańskich. Płowe, brązowe i piaskowe umaszczenie połączone z delikatnym wzorem tabby zapewniał mruczkom idealny kamuflaż do polowania, ale także do ukrycia się wśród drzew i krzewów. Niestety koty białe, czarne, czy czarno – białe nie miały już tak łatwego życia. Ze względu na kolor sierści miały o wiele mniejsze szanse na upolowanie jedzenia, a do tego istniało większe prawdopodobieństwo, że zostaną zauważone przez drapieżników. Z drugiej stronny, dzięki ochronnie zapewnianej przez człowieka, kamuflaż przestał być dla nich tak bardzo istotny. Dodatkowo warto zaznaczyć, że mimo wszystko najczęściej spotykanym umaszczeniem kota dachowca jest umaszczenie szare i brązowe pręgowane. Kot dachowiec – zalety Co warto wiedzieć o dachowcach? Przede wszystkim koty dachowce są zazwyczaj zdrowe. Ich pula genów jest bardzo bogata, a ryzyko chowu wsobnego minimalne. Wymiana genetyczna była od początku bardzo duża, do teraz jest z uwagi na to, jak ogromny problem z bezdomnością kotów ma świat. Z pewnością nie ma jednak żadnych typowych chorób, do których dachowce byłyby predysponowane, bynajmniej. Wymiana genetyczna była na tyle duża, że te koty domowe są uważane za bardziej odporne i dłużej żyjące, niż rasowe mruczki. Koty dachowce mają bardzo zróżnicowane charaktery. Można uznać to za plus lub minus, ale niezaprzeczalnie z dachowcem nie będziecie się nudzić! W przypadku kotów rasowych, można określić pewien ogólny rys charakterologiczny (choć oczywiście nie ma pewności, że sprawdzi się w u każdego osobnika!). Dachowce mają cały wachlarz przeróżnych cech osobowości. Niektóre są spokojne, inne lękliwe, otwarte, skryte, czy uwielbiające zabawę. Wiele co prawda zależy od socjalizacji danego osobnika, ale można ogólnie przyjąć zasadę, że dachowce cechują się większą różnorodnością genów. Nigdy jednak nie wiadomo co wyrośnie z kociaka (i tyczy się to zarówno hodowli, jak i dachowców). Dlatego jeśli zależy wam na ukształtowanym charakterze i dość dużego prawdopodobieństwa konkretnego zachowania zwierzaka, warto rozglądać się za dorosłym osobnikiem. Bardzo polecam to rozwiązanie, dorosłym kotom jest trudniej znaleźć dom, bo nie są tak „urocze”, jak puchate kociaki. Jednak tak naprawdę o wiele lepiej można dogadać się z dorosłym mruczkiem, aniżeli z maluchem, którego rozsadza energia. Sama mam dwie kotki które przygarnęłam z ulicy kiedy były kociętami i kocurka, który w chwili adopcji miał 8 lat. Przyznaję, że kotki miały niespożyte pokłady energii przez prawie dwa lata, z kolei kocurek jest kochanym miziakiem, który oczywiście potrzebuje codziennej zabawy, ale jego charakter jest o wiele bardziej przewidywalny. Kot europejski a dachowiec Panuje mit, jakoby każdy dachowiec Europy bym kotem europejskim krótkowłosym. Nie jest to prawdą. Z całą pewnością kot europejski krótkowłosy jest rasą naturalną, ale trzeba wiedzieć, że możemy uznać kota za rasowego tylko wtedy, kiedy posiada rodowód. Istnieje zatem duże prawdopodobieństwo, że Twój mruczek faktycznie posiada większość genów rasy kota europejskiego krótkowłosego, jednak za rasowe uważa się tylko osobniki, których pochodzenie możemy udokumentować. Rasowe koty europejskie krótkowłose posiadają też standardy dotyczące budowy ciała, czy odmian barwnych. Kot europejski krótkowłosy został uznany oficjalnie za rasę przez FIFe dopiero w 1982 roku, czyli dość niedawno. Hodowcom bardzo zależy na zachowanie genotypu sięgającego czasów starożytnych. Kot europejski (inaczej kot celtycki) ma być zatem mruczkiem jak najbardziej przypominającym koty, które opanowały Europę razem z rzymskimi legionami. Warto dodać, że krzyżowanie do z innymi rasami nie jest dopuszczalne. Rasowe koty europejskie krótkowłose są hodowane przede wszystkim w Skandynawii. W tych krajach problem bezdomności zwierząt został tak naprawdę rozwiązany (udało się tego dokonać dzięki rządowym programom kastracji kotów wolno żyjących i kastracji kotów domowych, ale również restrykcyjnej hodowli kotów rasowych (krajom Skandynawii udało się całkowicie wyeliminować problem pseudohodowli). W Polsce niestety nie istnieją hodowle tej rasy. Przede wszystkim dlatego, że nie widzi się sensu w namnażaniu osobników, skoro mamy ogromny problem z bezdomnością wśród dachowców. Rasowego europejczyka nie kupimy zatem w naszym kraju, ale szczerze powiedziawszy, po co to robić, skoro można dać dom bezdomnemu zwierzakowi? Dachowiec – kot idealnie pasujący do domu Koty dachowce są wspaniałymi towarzyszami człowieka i zapewniam, że przynoszą wiele radości! Adopcja jest bardzo ważną częścią wkładu w walkę z bezdomnością kotów, która jest w naszym kraju absolutnie ogromnym problemem. Jest to szansa na dobry i kochający dom dla mruczka, który latami błąka się po ulicach. Bezdomność rodzi (i to dosłownie!) kolejne problemy. Najczęściej bezdomne koty są niekastrowane i rozmnażają się w niekontrolowany sposób. Kocięta są chore, głodne i często giną pod kołami samochodów, przez trutki, z rąk człowieka, czy przez choroby. Możliwości adopcji są praktycznie nieskończone. Istnieje cała masa schronisk, fundacji i domów tymczasowych, z których można przygarnąć zwierzęcia. W przypadku dorosłego osobnika możemy mieć dużą dozę pewności co do zachowania charakteru, przy kociakach będzie to raczej loteria. Niezależnie jednak od tego, czy adoptujesz przez fundację, dom tymczasowy, schronisko, czy olx, NIGDY, absolutnie NIGDY nie zabieraj do domu kota młodszego niż 12 tygodni. Wielu behawiorystów uważa to za formę znęcania się nad zwierzętami. 12 tygodni to absolutne minimum, jakie kociak musi spędzić z mamą i rodzeństwem. Jest to nie tylko kwestia zdrowia fizycznego, ale przede wszystkim psychicznego i zachowań społecznych! Kocia mama socjalizuje kota szczególnie intensywnie po 8 tygodniu życia, to znaczy, że uczy go kiedy gryźć, kiedy pozwalać się głaskać, jak się bawić. Niestety przedwczesne odłączanie kociaków od mamy jest ogromnym problemem. Dorosły kot, który został przedwcześnie zabrany od mamy, będzie cierpiał na problemy behawioralne. Będzie gryzł nasze łydki, drapał ręce, może być agresywny. Nie zliczę ile kotów traci przez to dom i trafia do schroniska, albo co gorsze, do uśpienia. Niedobory socjalizacyjne nie są uleczalne. Odpowiednia praca z behawiorystą może nieco wyciszyć problem i zminimalizować natężenie kłopotliwych zachowań, jednak taki kot NIGDY nie będzie zdrowym, stabilnie psychicznym kociakiem. Sami widzicie, że lepiej poczekać te dodatkowe kilka tygodni, niż przez kilkanaście lat skazywać kota i siebie na kłopoty. Zapisz się na newsletter!
Ciekawostki o hodowli uroczych i rzadkich stworzeń w domu. Zobacz wideo „CIEKAWOSTKI O HODOWLI FENKA W DOMU”, Kamil – In Travel, Youtube. Promocja.
Geografia Ciekawostki o Bieszczadzkim Parku Narodowym Trzeci co do wielkości park narodowy na terenie Polski Spośród 23 parków narodowych w Polsce, Bieszczadzki Park Narodowy jest trzecim co do wielkości i największym parkiem narodowym polskich gór. Chroni on unikatową przyrodę Karpat Wschodnich, połonin, które występują tylko tam i są charakterystycznym elementem tamtego krajobrazu. 1Bieszczadzki Park Narodowy (BdPN) jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce. Jest trzecim co do wielkości, po Biebrzańskim Parku Narodowym i Kampinoskim Parku Narodowym. Jest też największym parkiem narodowym w polskich górach. 2Symbolem parku, jego gatunkiem herbowym jest ryś - największy europejski kot. Ryś jest nie tylko obecny w logo parku, ale jest przede wszystkim prawdziwą wizytówką Bieszczadów. Ten największy europejski kot, trzeci po niedźwiedziu i wilku największy europejski ssak drapieżny, świetnie czuje się w bieszczadzkich ostępach. Ryś przewyższa gabarytami nasze domowe koty, długość jego ciała waha się pomiędzy 90 a 150 cm, natomiast waga oscyluje w granicach 16-35 kg. Charakteryzuje go cętkowana sierść, a także uszy zakończone pędzelkami sztywnych, czarnych włosów oraz stwarzające wrażenie tzw. kryzy i bokobrodów, dłuższe włosy na szyi i spodzie głowy. Największym przysmakiem rysia jest sarna, rzadziej łoś, jeleń czy dzik. Często w jego menu znajdują się ptaki oraz mniejsze ssaki. Rysie są niezwykle zwinne i sprytne, potrafią wspinać się po drzewach. Podobnie jak koty domowe wylizują swoją sierść i mruczą. 3Bieszczadzki Park Narodowy położony jest w południowo-wschodniej Polsce, w Bieszczadach Zachodnich, będących najbardziej na zachód wysuniętą częścią Karpat Wschodnich. Jego powierzchnia wynosi aktualnie 29201,06 ha. Ekosystemy leśne zajmują 25019,68 ha, połoniny - 1821,41 ha, pozostałe ekosystemy nieleśne 215,18 ha, grunty pod wodami (rzeki i potoki) -78,01, grunty zabudowane, drogi i inne -166,77 ha. Na obszarze parku leży najbardziej na południe wysunięty punkt Polski - szczyt Opołonek (1028 m położony przy granicy z Ukrainą. 4Park utworzono w 1973 roku. W 1992 roku stał się częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie". Rezerwat ten obejmuje swoim zasięgiem trzy parki narodowe: Bieszczadzki Park Narodowy, Park Narodowy Połoniny na Słowacji oraz Użański Park Narodowy na Ukrainie. Przylegają do nich dwa polskie parki krajobrazowe: Doliny Sanu i Ciśniańsko-Wetliński oraz na Ukrainie Nadsański Park Krajobrazowy. W 1998 roku BdPN (jako drugi po Białowieskim Parku Narodowym) otrzymał Dyplom Europejski przyznawany przez Radę Europy w uznaniu za wysiłki włożone w ochronę unikalnych w skali kontynentu wartości przyrodniczych. Bieszczadzki Park Narodowy i większa część Bieszczadów Zachodnich zostały objęte ochroną w ramach europejskiej sieci Natura 2000. Od 2021 roku 11% powierzchni parku jest wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. 5Pierwsze plany utworzenia parku pochodzą z połowy lat 50. XX wieku. Powstał jednak dopiero w 1973 roku i jego pierwotna powierzchnia wynosiła 5955 ha. Obszar parku był czterokrotnie powiększany w latach 1989, 1991, 1996 i 1999. 6W latach 50. połoniny bieszczadzkie znajdowały się w zarządzie dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego. Związane to było z poszukiwaniem nowych pastwisk dla podhalańskich owiec, które nie mogły być wypasane na tatrzańskich łąkach, nie miały tam wstępu ze względu na ścisłą ochronę TPN. 7W okresie powojennym (1944-47) z obszarów, które obecnie znajdują się w granicach BdPN wysiedlono ludność ukraińską. Te opuszczone tereny porosły drzewami i krzewami, zaczęły się tam pojawiać dzikie zwierzęta. Ukształtował się tam krajobraz w połowie naturalny, w połowie spowodowany działalnością ludzi, zwany "krainą dolin". W dolinach tych nadal można odnaleźć ślady dawnego osadnictwa: podmurówki domów, piwnice, zawalone studnie, miedze, terasy pól, przydrożne drzewa czy pozostałości zdziczałych sadów. Na terenach tych prowadzi się regularne koszenie, a od 1993 roku wypasa się tam także konie huculskie, których hodowla znajduje się w Tarnawie Niżnej i Wołosatem. 8Bieszczadzki Park Narodowy chroni najwyższe partie polskiej części Karpat Wschodnich. W parku wyróżnia się dwa piętra roślinno-klimatyczne: piętro lasów liściastych i mieszanych występujące powyżej piętra podgórza - regiel dolny i połoniny - piętro wschodniokarpackich hal powyżej górnej granicy lasów (od wysokości 1150-1250 m. zajmujące powierzchnię około 1800 ha. 9Około 80% Bieszczadzkiego Parku Narodowego zajmują lasy. Są to naturalne lasy liściaste i mieszane z bukiem, olszą szarą, jaworem, świerkiem i jodłą - 15% tych lasów uznaje się za drzewostany puszczańskie o charakterze pierwotnym (południowo-zachodnie zbocza Małej i Wielkiej Rawki oraz północne stoki Smereka). Prawie 70% powierzchni tych obszarów objęte jest ochroną ścisłą - jest to najwyższy wskaźnik spośród wszystkich parków narodowych w Polsce. 10Powyżej górnej granicy lasów, na wysokości od 1150-1250 m rozciągają się połoniny - unikalne i niespotykane w innym rejonie Polski wschodniokarpackie hale. Prawie 90% tego obszaru podlega ochronie ścisłej. Kiedyś, dawni mieszkańcy tych terenów prowadzili na połoninach intensywny wypas bydła, który zakończył się w latach 40. Rośnie na nich szereg roślin rzadko spotykanych lub w ogóle nie spotykanych w innych polskich górach, takich jak: tojad bukowiński, fiołek dacki, ostrożeń wschodniokarpacki, pszeniec Herbicha. Wczesną wiosną wzdłuż cieków wodnych zakwita tutaj karpacki podgatunek śnieżycy wiosennej, charakteryzujący się często obecnością dwóch kwiatów na jednej łodydze.Białowieski Park Narodowy. Informacje i Ciekawostki. Białowieski Park Narodowy – znajduje się w północno-wschodniej części Polski, na terenie województwa podlaskiego. Usytuowany jest na Równinie Bielskiej, mezoregionie stanowiącym część Niziny Północnopodlaskiej. Symbolem Białowieskiego Parku Narodowego jest żubr. - Łacińska nazwa rysia Lynx pochodzi od greckiego lygx lub lenoks, to znaczy świecący. Zawdzięcza ją swojemu bystremu wzrokowi . -"Ryś" to słowo prasłowiańskie, dziś moglibyśmy je przetłumaczyć jako "szybki" - por. "ruszyć rysią" – ruszyć szybko. Rysia nazywano też ryścem, ale później (od XVI wieku) nazwa ta została zarezerwowana dla lamparta. - Ryś potrafi skoczyć z miejsca nawet na wysokość dwóch metrów. Wykorzystuje to podczas polowania na cietrzewie lub bażanty, które usiłują odlecieć. Ponad 20 lat temu w mazurskich lasach żyły dzikie rysie. W 1989 roku zginęła tam ostatnia rysia rodzina... Tego dramatu nie da się cofnąć. Polub mój fanpage: https://www.facebook.com/kamilintravel/Obserwuj mnie na Instagramie:https://www.instagram.com/kamilintravel/SnapChat:https://www.snapchat Rasa kota wyhodowana w USA przypominająca z wyglądu miniaturowego i zaletyZdrowieHistoriaWzorzecCiekawostkiCharakter rasy kot pixie-bobPixie-bob to kot aktywny i towarzyski. W swoim przywiązaniu do rodziny przypomina psa i jest wspaniałym kompanem dla dzieci. Dogaduje się też z innymi kotami i psami w domu. Silnie przywiązuje się do rodziny, łatwo uczy aportowania i chodzenia na smyczy. Jest ciekawski, chętnie przebywa blisko opiekuna i towarzyszy mu w codziennych zajęciach, ale równocześnie jest spokojny i nie narzuca się, po prostu jest obok. Swoje uczucia nierzadko wyraża robiąc „baranki”.Koty rasy pixie-bob są dosyć gadatliwe; wydają rozmaite dźwięki: ćwierkają, gruchają, czasami warczą. Z kolei większość rzadko miauczy, a niektóre osobniki wcale tego nie robią. Wady i zalety rasy kot pixie-bobWadyrasa rzadka, trudna do zdobyciaZaletymiły towarzysz rodzinyśrednio aktywny, nienarzucający się, zrównoważonyłatwo się uczyakceptuje inne zwierzętazdrowyniewymagający w pielęgnacji Zdrowie rasy kot pixie-bobGeneralnie jest to rasa bardzo zdrowa i odporna, ponieważ hodowcy zadbali o szeroką bazę genetyczną. Nadal od czasu do czasu „dolewa się” świeżej krwi. Jak dotąd brak doniesień o jakichś szczególnych predyspozycjach do chorób mających podłoże genetyczne. Prawdopodobnie niektóre pixie-boby mogą mieć problemy związane ze skróceniem kręgosłupa, jednak ponieważ nie promuje się u nich maksymalnej redukcji ogona (tak jak np. u manksów), problemy te prawdopodobnie są u nich dużo że niektóre pixie-boby są wrażliwe na określone leki i każdy kot powinien być karmiony karmą dobrej jakości lub zbilansowanym pożywieniem przygotowywanym w domu. Należy pamiętać o dostosowaniu pokarmu do wieku, stanu zdrowia i aktywności danego rasa łatwa w pielęgnacji (wystarczy czesać futerko raz na tydzień, okresowo czyścić uszy i kąciki oczu). W przypadku kotów niewychodzących zalecane jest przycinanie pazurków co 2-3 tygodnie – podobnie jak u innych ras kotów. Kotom odmiany długowłosej warto podawać preparaty odkłaczające. Historia rasy kot pixie-bobRasa pixie-bob pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. To umięśniony, krzepki kot domowy, który z wyglądu przypominać ma rysia rudego (amerykański gatunek rysia występujący w USA). Ryś ten nosi w j. angielskim nazwę bobcat (bob – krótki ogon, cat – kot). Choć faktycznie koty te wyglądają trochę jak miniaturowe rysie, to mają typowe charaktery domowych mruczków. Rasa występuje w dwóch długościach 1985 r. Carol Ann Brewer (hod. Stoneisland) nabyła od pary mieszkającej u podnóża Gór Kaskadowych w stanie Waszyngton cętkowanego kocurka z krótkim ogonem i dodatkowymi palcami. W 1986 r. przygarnęła klasycznie umaszczonego kocura, którego nazwała Keba. Pomimo niedożywienia był on bardzo wysoki – w tamtych okolicach uważano, że takie koty są wynikiem krzyżówki kota domowego z rysiem (dziś wiemy, że nie jest to możliwe). Keba pokrył należącą do sąsiada kotkę domową o imieniu Maggie, kocięta urodziły się w kwietniu 1986 r. Z tego miotu Carol Ann wzięła sobie jedną z kotek o dzikim umaszczeniu z rozmytymi cętkami na rudo-płowym tle. Nadała jej imię Pixie. Wkrótce Carol Ann zauważyła, że te krótkoogoniaste koty mają bardzo charakterystyczny wygląd i zaczęła poszukiwać w okolicy podobnych egzemplarzy, aby stworzyć nową rasę. Do hodowli włączyła 23 koty z okolic Gór Kaskadowych. Uważano je za efekt krzyżówek z rysiem. Carol Ann ukuła termin „Legend cat” (kot-legenda). Wkrótce do programu włączyli się inni 1989 r. Carol Ann opracowała wzorzec i nazwała tworzoną rasę pixie-bob. W 1993 r. wystąpiła do TICA z wnioskiem o uznanie rasy, co nastąpiło wstępnie w 1994. Od 1998 r. rasa ma już prawo do championatów. Uznają ją także ACFA i cieszy się sporą popularnością w USA i staje się też coraz częstsza w Wielkiej Brytanii. W Polsce jak dotąd brak hodowli rasy kot pixie-bobPixie-Bob – rasa nieuznana przez FIFePochodzenie: Stany ZjednoczoneCharakter: zrównoważony, aktywny, przyjacielski, mocno związany z opiekunemWielkość: średni do dużegoWaga: samce 5,5-8 kg, samice 3,5-5,5 kgWygląd ogólny: muskularny i masywny o prostokątnym kształcie ciałaGłowa: Duża do średniej, w kształcie odwróconej gruszki. Włos na policzkach rosnący do dołu tworzy bokobrody podobne jak u Średnio duże, szerokie i głębokie u podstawy. Dosyć szeroko rozstawione. Zaokrąglone na końcach. Pożądane pędzelki, wyraźniejsze u odmiany długowłosej. Z tyłu „odcisk kciuka”.Oczy: Średniej wielkości, głęboko osadzone, trójkątne. Złote, brązowe lub Szeroki, o lekko zbieżnych liniach. Duże Muskularny, krzepki, grzbiet nieco wznoszący się w kierunku zadu, głębokie boki, szeroka klatka długie i muskularne, tylne dłuższe od przednich. Łapy duże, min. długości 2 cale (ok. 5 cm) a maksimum sięgający do stawu skokowego. Ogon krótszy niż 1 cal lub pełny jest wadą dyskwalifikującą. Może być wygięty, ale powinien być elastyczny i swobodnie się Odmiana krótkowłosa: krótka, nieco odstająca; odmiana długowłosa: średnio długi włos, nie dłuższy niż 5 cm, nieco miększy i bardziej przylegający do ciała niż u odmiany wszystkie odcienie maści cętkowanej, gdzie cętki są nieco rozmyte przez ticking, idealne umaszczenie ma tło od płowego do rudo-brązowego z małymi cętkami, ale ważniejszy jest typ niż maśćAktywność: średniaOdporność/podatność na choroby: bardzo odporny; doskonale znosi niskie temperaturyMożliwość zakupu kociaka: w Polsce brak Ciekawostki o rasie kot pixie-bobNadal krążą pogłoski o tym, że koty te są wynikiem krzyżówki kota domowego z rysiem. Jednak badania genetyczne potwierdziły, że zarówno rasa pixie-bob, jak i amerykański ryś, są w 100% domowymi kotami. Rysie są zbyt odległe genetycznie, aby taka krzyżówka była 2013 r. odkryto u kotów rasy Manx aż 4 różne mutacje w genie T odpowiedzialnym za rozwój ogona. Wszystkie one wywołują skrócenie ogona. Obecność jednej z tych mutacji stwierdzono także u ras amerykański bobtail i jest jedyną rasą, u której dopuszczalna jest polidaktylia, czyli obecność dodatkowych palców. Maksymalna dopuszczalna liczba palców na jednej łapie to się tym artykułem: The lyrics to Robodrom's song "Lwy I Pantery" describe a person who is reluctant to leave their current state of existence, despite feeling like a "tępy głaz" (dull rock) and "siedzenie" (sitting) in the midst of a crowd, at times being "rozpędzony" (frantic) yet ultimately choosing to remain seated, afraid to stand up.
Pozostałe ogłoszenia Znaleziono 29 ogłoszeń Znaleziono 29 ogłoszeń Twoje ogłoszenie na górze listy? Wyróżnij! Rysia - Tygrysek Koty » Koty do adopcji Za darmo Wrocław, Fabryczna dzisiaj 14:58 Rysia przekochana koteczka szuka spokojnego domu Koty » Koty do adopcji Za darmo Płock dzisiaj 13:30 Rysiu nadal czeka na swój dom Koty » Koty do adopcji Za darmo Łódź, Bałuty dzisiaj 13:10 Srebrne duże kocięta Maine coon!! Koty rasowe » Maine coon 3 300 zł Wrocław, Fabryczna dzisiaj 12:59 Rysia z Fundacji Miasto Kotów Koty » Koty do adopcji Za darmo Piotrków Trybunalski dzisiaj 12:56 Przepiękna koteczka maine coon Koty rasowe » Maine coon 2 500 zł Warszawa, Bielany dzisiaj 12:36 RYSIO BEZ OGONKA przepiękny kocurek szuka domku! Koty » Koty do adopcji Za darmo Katowice, Śródmieście wczoraj 22:31 Kurylski Bobtail ,, Mały Rudy Ryś ,, Koty rasowe » Pozostałe rasy 3 500 zł Do negocjacji Oborniki wczoraj 09:40 Kotka Rysia wyrzucona po śmierci właściciela Koty » Koty do adopcji Za darmo Bydgoszcz 24 lip Kocięta koty Maine Coon Świętokrzyskie Małopolskie Rodowód FPL Miot F Koty rasowe » Maine coon 2 500 zł Do negocjacji Kazimierza Wielka 24 lip FOCUS srebrzysty kocur w typie wystawowym Koty rasowe » Maine coon 6 000 zł Duszniki-Zdrój 23 lip Ryś, Rysiu, Rysiaczek - kot do adopcji Koty » Koty do adopcji Za darmo Warszawa, Targówek 22 lip Cudna kotka Rysia do adopcji Koty » Koty do adopcji Za darmo Katowice, Bogucice 22 lip Mała Rysia do pokochania Koty » Koty do adopcji Za darmo Kraków, Bieńczyce 21 lip Najpiękniejsza błękitna kuleczka domowego Rysia Kurylskiego Bobtaila Koty rasowe » Pozostałe rasy 3 900 zł Opole 21 lip Młoda kotka Rysia, po śmierci właściciela, wyrzucona na ulicę Koty » Koty do adopcji Za darmo Piła 21 lip Czarna Szylkretka Maine Coon z rodowodem Felis Polonia Koty rasowe » Maine coon 2 000 zł Do negocjacji Kraków, Prądnik Czerwony 20 lip Rysia młoda koteczka Koty » Koty do adopcji Za darmo Gdańsk, Przymorze Wielkie 20 lip Gina (Rysia) młoda koteczka Koty » Koty do adopcji Za darmo Gdańsk, Przymorze Wielkie 20 lip Gotowa do odbioru szylkretka Maine Coon - Felis Polonia Koty rasowe » Maine coon 2 000 zł Do negocjacji Kraków, Prądnik Czerwony 19 lip Kotki 3 za darmo Koty » Koty do adopcji Za darmo Rudy-Rysie 18 lip dobry wieczor Kotki 3 za darmo Koty » Koty do adopcji Za darmo Rudy-Rysie 18 lip Rysia bez ogonka szuka rodziny Koty » Koty do adopcji Za darmo Tarnów 18 lip Jonasz - koci ryś szuka domu! Koty » Koty do adopcji Za darmo Poznań, Grunwald 14 lip Brak zdjęcia Kot do adopcji. Rysiu Koty » Koty do adopcji Za darmo Dąbrowa Górnicza 12 lip Kocięta koty Maine Coon Świętokrzyskie Małopolskie Rodowód FPL Miot G Koty rasowe » Maine coon 2 600 zł Do negocjacji Kazimierza Wielka 9 lip Wyjątkowa bez ogonka kotka Rysia do adopcji Koty » Koty do adopcji Za darmo Rzeszów 5 lip Rysia została oddana po 7 latach, nie ma domu, ma za to padaczkę... Koty » Koty do adopcji Za darmo Warszawa, Śródmieście 28 cze cudna Rysia szuka domu Koty » Koty do adopcji Za darmo Wrocław, Śródmieście 27 cze
CIEKAWOSTKI O HODOWLI RYSIA W DOMU - najnowsze komentarze - Wykop.pl Hybrydowe rasy kotów | wszystko o kotach w Magazynie zooplus CIEKAWOSTKI O HODOWLI RYSIA W DOMU - YouTube Oglądalność i zainteresowanie: 140298, czas trwania 15m 18s, otrzymana ocena 6123, reakcje 1455. Odcinek zrealizowany w celach edukacyjnych aby poszerzyć wiedzę ludzi na temat zwierząt, ich hodowli, żywienia oraz sposobów wychowywania. W tym odcinku poruszam temat koni :) Stadnina: Obserwuj mnie: ► Polub ... Wasze opinie, komentarze: - Kto umie jeździć na koniach ? :D - Ja umie i mam 10lat - Koń musi mieć wiele opieki - Albo i też takie - ośrodki leczenia depresji warszawa jak pomoglem, to spoko. - Konie są super mam zamiar kupic jednego dobrze się składa ze mam duża łąkę i duuuużą stajnię - Pierwszy raz przejrzałam sekcję komentarzy żeby sprawdzić jaka tam będzie jatka za to dwukrotne gadanie o hodowli konii na mięso... nie ma źle, masz wyrozumiałych widzów Kamil...🙈Ale i tak najstraszniejszy Twój odcinek...🙄 - ja umiem samodzelnie i ja bende miedz konia - Ja jeżdżę 7lat a sportowo 2 - Co ile klacz może zachodzić w ciążę - W jakich kojcach, jakie iskanie?! Jedyne bronie koni to gryzienie i kopanie nie robią tego z czułości. Hodowla nie musi mieć szkółki . Jest takie powiedzenie koń jaki jest każdy widzi, więc wiadomo, że ma szyje, nogi itp. Konia da się przesunąć, wystarczy tylko chcieć i wiedzieć jak. Hipoterapii to terapia przy użyciu koni, praktycznie ZAWSZE używa się do tego KONI. DIY jak zostać hodowcą! Super tylko małe dzieci które będą chciały mieć konie będą uważać, że właśnie tak wygląda ich hodowla. A TAK NIE JEST. Szczepionki są w formie zastrzyków. HALO CZY TYLKO JA TO ZAUWARZYŁAM. o i jeszcze o tych szczotkach to wiadomo nie będę czyścić koni szczoteczką do zębów...O i jeszcze na koniec:1. Konie hoduje się w boksach lub na wolnym wybiegu nie w domu!2. Niedopatrzenia, które są w tym filmie wyłapią osoby które miały jakiś kontakt z końmi więcej niż jeden dzień natomiast osoby które na co dzień nie mają obycia z tymi koi po prostu będą uważały, że tak to wygląda. A ogląda te filmy kilkaset tysięcy osób z czego pewnie jakiś niewielki odsetek jeździ konno lub ma obycie z tymi cudownymi zwierzętami3. TO NIE JEST HEJT. Ten komentarz ma na celu wyprowadzić z błędu osoby które nie jeżdżą / nie mają obycia z to bardzo fajna jest ta seria o chodowli różnych zwierząt można się paru fajnych rzeczy dowiedzieć ale następnym razem radzę zrobić trochę dokładniejszy reaserch 😉TAK WIEM ten film został wstawiony dwa lata temu - " Samce dorastają nieco szybciej niż samce " - Wytłumaczę ci jak naprawdę nazywają się maści bo nic o tym nie wieszMaść szara = siwaMaść biała = jaśniejsza od siwejMaść czarna = karaMaść brązowa = gniadaMaść kremowa = izabelowataTo tylko trochę więcej niż podstawy maści! - Brak słów... - weszłam na ten filmik i czekam i czekam i czekam i się nie doczekałam aż Kamil w końcu wejdzie na konia. - Konie sie podkuwa, nie wciskaj tutaj obcojezycznych okreslen. - Ja - Ja umiem - Podkuwanie a werkowanie to dwie różne rzeczy 🙂 - Ja mam nawet swojego - Kurde konia w kojcu trzymać XD - 2:42 co ty właśnie odwaliłeś?Norweski Kot Leśny należy do kotów, które potrafią przystować się do życia w bardzo trudnych warunkach. Niezwykle stara rasa, pochodząca z Norwegii, a posiadająca też swoich dalekich przodków z Wielkiej Brytanii, coraz szerzej znana jest w Polsce i poszerza grono swoich wielbicieli. 1. Czy kot tej rasy może żyć w polskich warunkach? Kot norweski posiada piękne futro, które pozwala mu na to, by nie straszne były mu chłody i zimne wiatry. Skrajne warunki atmosferyczne, w jakich przyszło mu żyć, uodporniły go na minusowe temperatury. Łapy predysponowane do chodzenia po śniegu i dwuwarstwowa okrywa włosowa to atuty czworonoga, pomagające w dostosowaniu się do środowiska. W polskich warunkach klimatycznych daje sobie doskonale radę – zarówno jako kot wychodzący, jak i żyjący w domu. 2. Jak wygląda? Duży, półdługowłosy kot o mocnej budowie, osiągający wagę 5-9 kg o bujnym, puszystym ogonie. Bardzo skoczny i zwinny dzięki tylnym łapom, dłuższym od przednich. Cechą charakterystyczną jest dwuwarstwowość sierści, tak jak u wielu psów: dłuższa i krótsza. Dłuższa posiada włos ościsty, znajdujący się na wierzchu, krótsza – puszysty podszerstek. Sierść tego rodzaju skutecznie chroni przed przemoczeniem. Cechą norweskich leśnych jest kryza wokół szyi i portki na tylnych kończynach oraz tufki na szczytach uszu, przypominające wyglądem rysia. Kot norweski leśny posiada prawie wszystkie odmiany kolorystyczne, z wyjątkiem umaszczenia typowego dla syjamów, chocolate i lila, a kolor tęczówki powinien być zgodny z barwą futra. 3 Charakter Koty norweskie leśne są bardzo łagodne i przyjaźnie nastawione. Mimo dość dużych rozmiarów i wyglądu przypominającego dzikiego kota przywiązują się do swojego opiekuna. Potrafią doskonale dzielić teren z kotami i innymi zwierzętami. Uwielbiają wspinać się i skakać oraz chętnie bawią się i angażują fizycznie. Są bardzo inteligentne i ciekawskie, muszą o wszystkim wiedzieć i wszędzie sprawdzać, co dzieje się w okolicy. Mają opinię cierpliwych, więc mogą żyć i bawić się wspólnie z dziećmi. Koty norweskie w domu nie powinny być jedynym zwierzęciem, najlepiej żeby posiadały tej samej rasy towarzysza lub innego kota do wspólnej zabawy, wówczas będą radosne i szczęśliwe. 4. Pielęgnacja i zdrowie Koty tej rasy nie są wymagające, jesli chodzi o ich pielęgnację. Sierść z podszerstkiem kot stara utrzymywać się w dobrej kondycji sam, wymaga ona tylko przeczesania, by zapobiec tworzeniu się kołtunów. Kot, który będzie przyzwyczajony do szczotkowania od małego, nie powinien sprawiać problemów i nie denerwować się przy tego typu zabiegach. Podczas linienia można podawać trawę kocią i pasty słodowe, by wesprzeć naturalne procesy wydalania kłaczków. Koty raczej należą do zdrowych, w naturalny sposób selekcjonowane na przestrzeni lat, nie mają poważnych problemów reprodukcyjnych, z utrzymaniem miotu, z porodem. Hodowcy rasy zwracają uwagę na ryzyko wystąpienia kardiomiopatii przerostowej (HCM) i glikogenozy typu IV (Andersen). Zarówno dla hodowcy jak i przyszłego właściciela ważne powinny być zatem regularne badania kontrolne i pozostałe, wykluczające ryzyko powstawania chorób genetycznych. By cieszyły się dobrym zdrowiem psychicznym i kondycją powinny mieć możliwość korzystania z szarpaków i drapaków oraz innych dedykowanych im akcesoriów. 5. Żywienie Kot jest drapieżnikiem i jego dieta powinna być mięsna, dzięki czemu wyposaży go w dostęp do białka. Dieta BARF – czyli podawanie surowego mięsa jest bardzo dobrym rozwiązaniem, jednak wymaga nabycia wiedzy właściciela, wskazanej przy tego typu żywieniu. BARF wymaga podawania mięsa w określony sposób, łącząc go z innymi produktami i suplementami. W przypadku karmienia karmą suchą lub gotową karmą mokrą mięso musi znajdować się u góry listy składników. Nie wolno karmić kota tylko mięśniami, lecz też podrobami np. wątrobą, która posiada substancje odżywcze. Karma nie powinna posiadać w składzie produktów ubocznych, takich jak cukier czy środki spulchniające. Eskarabahos
Skunksy domowy podobnie, jak psy, to zwierzęta wszystkożerne, a ich dieta w pewnym zakresie podobna jest do diety psa. Po zakupie skunksa z hodowli powinniśmy karmić go taką karmą, jaką był karmiony w hodowli. Po kilku tygodniach, kiedy minie pierwszy stres, związany z aklimatyzacją skunksa w nowym domu możemy zacząć zmieniać jego
Wśród ogromnej różnorodności kóz rasa Shami jest szczególnie godna uwagi, są to także kozy Damaszek. Trudno je pomylić z inną rasą ze względu na cechy zewnętrzne. I choć mogą wyglądać przerażająco, są bardzo spokojnymi i życzliwymi zwierzętami o wysokich wskaźnikach produktywności. Hodowcy z prawidłową konserwacją mogą uzyskać potomstwo, mięso, skórę, wełnę i mleko. Kozy Shami są również często używane do hodowli nowych gatunków. Opis rasy kóz ShamiKozy Shami są dużymi, ale wdzięcznymi zwierzętami. Mają smukłe ciało i imponujący wygląd. Samce mogą dorastać do metra wysokości, a samice średnio do 85 cm. Waga samców wynosi około 130 kg, a kobiet - 60-90 kg. Buduj masywnie. Zwierzę wyróżnia się rozwiniętymi mięśniami, ale nie są one bardzo widoczne za gęstą skórą. Plecy są proste, żołądek jest podciągnięty. Nogi są długie, mocne. Wymię jest duże, szerokie, sutki o prawidłowej formie, wygodne do jest wciągnięta, co przyciąga wzrok od pierwszego wejrzenia. Głowa jest zaczepiona, mały rozmiar. Oczy najczęściej mają jasne kolory, choć dozwolone są wyjątki. Uszy są zawsze długie (25-35 cm), obwisłe, często są zatrzymywane. Zgodnie ze standardem dozwolone są tylko zwierzęta o prawidłowym ukąszeniu, więc wskaźnik ten jest sprawdzany od urodzenia. Kozioł damasceński ma głównie rogi, ale według standardu dopuszcza się również osobniki bez Dzisiaj kozy Damaszek są często hodowane jako egzotyczne zwierzęta. Zewnętrzna część kozy ShamiGłówną różnicą zewnętrzną jest gęsta wełna pokrywająca całe ciało. Chroni zwierzęta przed zimnem, a jednocześnie przed ciepłem. Kolor jest zwykle czerwono-brązowy, ale odcienie mogą być bardzo zróżnicowane, od ciemnobrązowego do jasnożółtego. Możliwe są białe plamy, ale zgodnie ze standardem są one wykluczone. W rzadkich przypadkach można znaleźć czarne Shami, ale ten kolor nie jest typowy dla ras czystej krwi. Wydajność rasyPrzeczytaj także te artykuły. Koza Damaszek jest znana nie tylko ze względu na swój niezwykły wygląd, ale także ze względu na swoje cechy dają zdrowe potomstwo od około 9 miesiąca życia do 2 lat. Kobiety mogą rodzić i rodzić dzieci w wieku 7-9 miesięcy i do 6 lat. Jednak zawodowi hodowcy zalecają, aby nie redukować w przypadku samic hodowlanych w wieku poniżej jednego roku życia. Nadal rosną, rozwijają się, a dla nich proces przenoszenia będzie bardzo trudny, co często wpływa na zdrowie Koza Shami może rodzić tylko raz w przypadku jagnięcia samica może dać 2-3 koźlątko. W rzadkich przypadkach rodzi się tylko jedno lub cztery matki po 45 dniach są odsadzane. Czasami, gdy matka nie może opiekować się potomstwem z jakiegokolwiek powodu, nowa koza zjada noworodka lub trwa około 300 dni. Przez cały ten czas możesz wypić 650-1000 litrów mleka z kozy. Samica jest w stanie wyprodukować 5-9 litrów jakościowego produktu dziennie, co jest wysokim wskaźnikiem. Zawartość tłuszczu w mleku kóz Shami sięga 4,5%, ale może być mniej, jeśli żywność jest złej jakości. Kozy Shami w pełni przystosowane do automatycznego dojuHodowcy mówią, że kozy Shami są bardzo spokojne i dobroduszne. Są to najsłodsze stworzenia, które są łatwe w obsłudze. Są bardzo rozsądne, nie wybredne i łatwe w utrzymaniu. Zalety i wady kozła w DamaszkuAby lepiej zrozumieć kozy Shami, należy rozważyć ich zalety i wady. Więc co może podobać się tym zwierzętom?Bezpretensjonalność. Koza Shami nadaje się do hodowli w różnych strefach instynkt jest bardzo smaczne, bez nieprzyjemnego zapachu, nadaje się do picia lub są w pełni przystosowane do automatycznego dojenia, ale nie boją się one często używane do hodowania nowych gatunków. Słynna anglo-nubijska koza została wyhodowana z rasy Shami zmieszanej z innymi rasami. Ze zwierząt z Damaszku miała krzywy nos i nietypowe uszy. Dla owieczenia samica może dać 2-3 dzieciA teraz o minusach prawdziwego kozła damasceńskiego nie jest łatwe, często pojawia się „tłumaczenie”. Aby kupić kozę Shami, musisz wybrać tylko zarejestrowanych producentów z odpowiednimi rodowodu jest wysoki. Shami jest jedną z najdroższych ras na rasy muszą umieć sobie poradzić, więc początkujący hodowcy często je odrzucają. Hodowla rasy ShamiZalecamy przeczytanie naszych innych Izraelu, Palestynie, na Cyprze kozy Damaszku są bardzo poszukiwane. To w tych krajach Shami są traktowani z wielkim honorem, próbują uratować rasę przed wyginięciem i zwiększyć hodowlę na świecie. Standardy rasowe są pełne szacunku, a hodowcy są sprzedawani po wysokiej kozy Shami rosną szybko. Po urodzeniu ważą do 5,5 kg, a po 4 miesiącach osiągają już 30-36 kg. Średni przyrost wagi dziennie wynosi około 300 osobniki do hodowli, należy zwrócić uwagę, przede wszystkim na kształt głowy. Jeśli nie ma charakterystycznego garbu, zwierzę jest mieszaniną. Co ciekawe, miłośnicy tej rasy cenią jej cechy zewnętrzne nawet wyższe niż mleczna. Innymi słowy, zwierzę o wysokiej wydajności, ale z zewnętrznymi wadami jest zawsze tańsze niż osoba, która spełnia ogólne standardy zewnętrzne, ale z niską wydajnością. Konserwacja i opieka Wspaniała transformacja. Najbardziej szokujące w Shami jest pojawienie się młodych kóz i kóz Shami należy do bezpretensjonalnych gatunków. Dla tych zwierząt nie trzeba tworzyć specjalnych warunków. Przetrwają w różnych strefach klimatycznych. Ale im gorsza zawartość, tym niższa wydajność, więc wiedząc, jak dbać o kozy Shami nie będzie Koza Damaszek może przetrwać nawet przy złej diecie, ale z pewnością wpłynie na jakość i zawartość tłuszczu w mleku, a także na jego utrzymania stodoły z oddzielnymi straganami. Powinno być wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich zwierząt, ponieważ w ciasnych pomieszczeniach źle się muszą być utrzymywane w czystości. Jeśli są brudne, są kąpane i czyszczone. Kopyta regularnie kontrolowane, aby uniknąć stanów zapalnych. Konieczne jest również monitorowanie stanu oczu, uszu (zwłaszcza jeśli są długie, nie przycięte) i są odżywione, zdrowe i zróżnicowane. Możesz podawać paszę, zacier lub nawet po prostu wypasać, jednak im lepsze jedzenie, tym wyższa wydajność!Sprzątanie odbywa się codziennie. Jest to konieczne, aby brud, zarazki i wirusy nie rozwodziły się. Utrzymanie czystości zmniejsza ryzyko objawy choroby są spowodowane przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii. Warto zauważyć, że Shami są drogie, więc w ich przypadku nie opłaca się oszczędzać na leczeniu i profilaktycznych szczepieniach!Kozy Shami są egzotycznymi, wyjątkowymi zwierzętami. Wysoka produktywność i niezwykły wygląd sprawiły, że stały się bardzo popularne na Bliskim Wschodzie, a ostatnio rozprzestrzeniły się prawie na całym świecie i są często wykorzystywane do tworzenia nowych ras mlecznych. Przy przyzwoitej opiece i odpowiednim karmieniu szybko się mnożą iw pełni płacą za swoją zawartość. Obejrzyj film: CIEKAWOSTKI O HODOWLI RYSIA W DOMU (Lipiec 2022). Share Pin Tweet Send Share Send Send„Puszcza nigdy nie była i nigdy nie będzie – stara. Ona, nieporuszona w swym ponad-czasowym majestacie, trwa w opływających ją tysiącleciach wciąż tak samo żywa. W sobie właściwym rytmie rodzą się, dojrzewają starzeją się i zamieniają w proch kolejne generacje drzew i jednoroczne zioła. Jesienne wichury, letnie burze, zimowe okiście w mgnieniu oka zamieniają całe jej połacie w spiętrzone rumowiska połamanych pni i konarów. Z upływem czasu rany zabliźniają się i pokrywają zielenią nowonarodzonego życia.”- Prof. Simona Kossak Aby opisać wszystko co ważne i istotne, a co związane jest z tym niesamowitym miejscem, jakim jest Puszcza Białowieska potrzeba wielu stron zapisanych maczkiem. Nagromadzenie skarbów Flory i Fauny, na tym ostatnim skrawku pierwotnego lasu, jest tak duże, że chcąc choć trochę przybliżyć ten tajemniczy las, można by pisać właściwie bez końca. Pisząc o Puszczy Białowieskiej trzeba pamiętać, że życie tam tętniące, to nie tylko szeroko rozumiana przyroda, to także ludzie. Puszcza to miejsce niezbyt przyjazne dla ludzi w niej mieszkających, choć czerpiących garściami jej skarby. W przedstawionym artykule w celu zachowania pewnego porządku, ułatwiającego wybranie interesujących zagadnień zastosowana została systematyka, grupująca poszczególne ciekawostki w odrębne mini bloki. Puszcza to drzewa, zwierzęta, rośliny, to cały ekosystem żyjący własnym rytmem i rządzący się własnymi prawami i dlatego to krótkie opracowanie zacząć należy od drzew, niech zawarte tu ciekawostki posłużą do rozwinięcia wyobraźni i chęci poznawczej. Pomniki przyrody Stare obszary leśne jako skupiska wielu gatunków drzew to doskonałe miejsce na wyselekcjonowanie okazów, które ze względu na historie i wiek klasyfikowane są jako pomniki przyrody. Pomnik przyrody to obiekt, który ze względu na szczególne walory naukowe jest prawnie chroniony. W obrębie Białowieży sporo dębów zostało objętych statusem pomnik przyrody, znajdują się one w różnych miejscach, posiadają oznakowanie i krótki opis. 1. Dąb Bartny – dąb szypułkowy, nazwę zawdzięcza barci istniejącej pod koroną, która dziś jest już mało widoczna. Lokalizacja – na terenie Białowieskiego Parku Narodowego, przy głównej trasie turystycznej. 2. Dąb Hugo Conwentza – dąb szypułkowy, nazwany został tak przez Tomasza Niechodę w celu upamiętnienia Huga Conwentza za jego zasługi w ochronie Puszczy w czasie I wojny światowej. Lokalizacja – przy głównym szlaku turystycznym. 3. Dąb Jagiełły – najsłynniejszy dąb w Puszczy, według legendy Władysław Jagiełło podczas łowów zorganizowanych przed wyprawą grunwaldzką, odpoczywał pod jego konarami. Dziś znajdują się tylko rozkładające się szczątki potężnego pnia. Lokalizacja – dojście szlakiem pieszym „Do Dębu Jagiełły”. 4. Dąb Maciek – najpotężniejszy i najgrubszy dąb w Puszczy, uznawany za jeden z najpotężniejszych w Polsce. Na wysokości 130 cm od podstawy ma 741 cm obwodu, a wysokość od podstawy 40, 8 m. Nazwę nadali mu pracownicy Białowieskiego Parku. 5. Dąb Małgosi – klasyczny dąb białowieski, przełamano tradycje i nazwano go imieniem żeńskim w dowód uznania dla Małgorzaty Karczewskiej za zasługi na rzecz Puszczy. 6. Dąb Jacka Kuronia – zapisany w rejestrze drzew pomnikowych, nazwany przez odkrywcę Jacka Wysmułka zaznaczając związki Jacka Kuronia z tym rejonem. 7. Dąb przy bagnisku – drugi co do potęgi dąb Puszczy Białowieskiej. To tylko kilka przykładów skarbów z dębowej rodziny rosnących na terenie Białowieskiego Parku Narodowego. Szlak Dębów Królewskich i Książąt Litewskich – to doskonałe uzupełnienie dębowego rozdziału. Jest to ścieżka edukacyjna o długości około 500 m, wiodąca pośród kilkudziesięciu wiekowych dębów. Dęby nazwane zostały imionami królów polskich i książąt litewskich. Jest to obecnie część niebieskiego szlaku wychodzącego z Białowieży. Dęby białowieskie to najbardziej charakterystyczne drzewa występujące w Puszczy. Odznaczają się wysokim pniem i osadzoną odpowiednio wysoko koroną. Ze względu na specyfikę wzrostu, pomiędzy innymi drzewami odróżniają się od dębów rosnących na wolnych przestrzeniach. Rezerwaty przyrody Puszczy Białowieskiej Rezerwat przyrody jako obszarowa forma ochrony przyrody, obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. W rezerwacie przyrody ochroną może być objęta całość terenu lub jego część. Taka forma występuje w Puszczy Białowieskiej obejmuje ona również tereny Białowieskiego Parku Narodowego. Dla miłośników przyrody takie miejsca to doskonały teren do zaspokajania swojej pasji i poszerzania wiedzy. 1. Rezerwat Berezowo – faunistyczny przebiega przez niego żółty pieszy szlak turystyczny Białowieża-Topiła, oraz niebieski rowerowy. Występują tu reliktowa fauna motyli. 2. Rezerwat Dębowy Grąd – dla miłośników ptaków można tu spotkać bardzo rzadki okaz dzięcioła białogrzbietego, a dla grzybiarzy żylak czerwonawy- tylko do oglądania gdyż jest pod ochroną. Jak nazwa wskazuje dominują tu dęby. 3. Rezerwat Dolina Waliczówki – rzadko odwiedzany, brak dobrych dróg. Można tu natrafić na wilki, żubry, bobry, rysia, łasicę, gronostaja. Teren podmokły atrakcyjny dla zapaleńców. 4. Rezerwat Głęboki Kąt – przy rezerwacie biegnie pieszy niebieski szlak „Śladami Powstania Styczniowego” oraz również niebieski szlak rowerowy. W części rezerwatu znajduje się ścieżka edukacyjna „Kolejką leśną z Hajnówki do Topiła” 5. Rezerwat Głuszec – leśne obszary z czerwonym szlakiem „Wokół uroczyska Głuszec” oraz zielony „Wilczy Szlak”. Jest tutaj duża ostoja Głuszcza. 6. Rezerwat Władysława Szafera – pierwszy rezerwat utworzony w 1921 roku wzdłuż drogi Hajnówka-Białowieża. Rezerwat jest leśny o charakterze krajobrazowym. Na jego terenie znajduje wiele kurhanów pochodzących z X-XII wieku. Przez teren przebiega zielony pieszy szlak turystyczny. 7. Rezerwat Szczekotowo – charakter archeologiczno-leśny, położony na terenie nadleśnictwa Hajnówka. Na jego terenie znajduje się największe w Puszczy cmentarzysko kurhanowe. Przebiega tutaj czerwony szlak turystyczny zwany „Szlakiem Walk Partyzanckich” prowadzi z Hajnówki do Narewki. 8. Rezerwat Wilczy Szlak – duże zbiorowisko dorodnych dębów, wśród których wiele to pomniki przyrody. Przez rezerwat biegnie szlak turystyczny nazwany „Wilczym Szlakiem”, znajduje się tu wieża widokowa do obserwacji ptaków w dolinie rzeki Narewki. 9. Rezerwat Siemianówka – na jego terenie utworzono ornitologiczną ścieżkę edukacyjną. Przedstawione przykłady to jedynie wycinek miejsc prawnie chronionych w obrębie Puszczy Białowieskiej. Flora i Fauna Puszczy – kilka ciekawostek 1. 26 – tyle gatunków drzew spotkać można w Puszczy Białowieskiej. 2. 21 – tyle gatunków drzew liściastych rośnie w Puszczy Białowieskiej. 3. 5 – tyle gatunków drzew szpilkowych rośnie w Puszczy Białowieskiej. 4. 5000 gatunków grzybów skatalogowano w puszczańskich lasach. 5. 1500-2000 stanowią grzyby wielkoowocnikowe 6. 400 gatunków grzybów wielkoowocnikowych jest na liście zagrożonych 7. 200 gatunków grzybów, które nie występują w innych rejonach Polski. 8. 130 gatunków grzybów zaliczono jako wymierające. 9. 90 gatunków grzybów zaliczono jako jako zagrożone wymarciem. 10. Kolcowniczek białowieski – istnieją tylko 3 stanowiska tego grzyba na świecie. 11. 59 gatunków ssaków zamieszkuje Puszczę Białowieską. 12. 12 gatunków ssaków znajduje się w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” 13. 480 sztuk tyle liczy stado żubrów. 14. 30 osobników rysia zamieszkuje na tym terenie. 15. 2-4 osobniki na kilometr kwadratowy tyle wilków naliczono po polskiej stronie. 16. 13 gatunków nietoperzy znalazło tu siedliska. 17. Niedźwiedź brunatny – ostatnie osobniki wybito na przełomie XIX-XX wieku. 18. 45 gatunków ptaków podlegających ochronie. 19. 9 gatunków dzięciołów dba o „higienę” drzewostanu. 20. 12 gatunków płazów tyle występuje w tutejszej faunie. 21. 7 gatunków tyle obejmuje fauna gadów. 22. 29 gatunków ryb pływa w puszczańskich rzekach i zbiornikach wodnych. 23. 3400 gatunków chrząszcza można tutaj znaleźć. 24. Opiętek białowieski jedyna na świecie populacja chrząszcza ma tu siedliska. 25. 1600 gatunków motyli naliczono w tutejszych lasach. Podane liczby to jedynie statystyka i to bardzo wybiórczo przedstawiona. Opis szczegółowy podgatunków i nie wymienionych gatunków to opracowanie na wiele miesięcy o ile nie lat. Ten wybiórczy i skromny wykaz zawiera tylko najistotniejsze przykłady życia występującego w Puszczy Białowieskiej. Badania prowadzone przez naukowców, pozwalają na odkrywanie nowych okazów, katalogowanie ich i obserwację. Historia – „garść” ciekawostek 1. Neolit z tego okresu, około 4500 lat temu, pochodzą pierwsze ślady człowieka na obszarze dzisiejszej Puszczy Białowieskiej. 2. Osoka tak nazywała się pierwsza służba leśna powołana w puszczy w XV wieku. 3. Wchody pierwszy przywilej nadany szlachcie i duchowieństwu upoważniający do korzystania z dóbr leśnych. 4. XV wiek to wtedy wybudowano tu pierwszy dwór myśliwski. 5. 1409 Władysław Jagiełło polując robił zapasy na poczet wojny z zakonem. 6. 1538 – w tym roku Zygmunt Stary wydał prawo polowań, w jego myśl za zabicie grubego zwierza, poza przygotowanymi polowaniami, groziła kara śmierci. 7. 1675 – w tym roku Jan III Sobieski podpisał kontrakty na wyrąb drzewa i pozyskiwanie surowców leśnych. 8. 1792 – w tym roku naliczono 7155 miejsc hodowli pszczół, głównie w barciach. 9. W latach 1945-2000 wycięto w puszczy 9 milionów metrów sześciennych drewna. 10. 1932 – w tym roku powstał Białowieski Park Narodowy. 11. 1979 – w tym roku wpisano Białowieski Park Narodowy na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Wydarzeń historycznych związanych z Puszczą Białowieską jest bardzo dużo, te przedstawione stanowią jedynie drobny wycinek, który być może skłoni do szerszego zapoznania się tematem. Białowieża – atrakcje i zabytki 1. Muzeum Przyrodniczo-Leśne Białowieskiego Parku Narodowego 2. Park Pałacowy z XIX wieku 3. Obelisk na grobli – najstarszy zabytek Białowieży 4. Prawosławna cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy z 1895 roku. 5. Gospodarcza brama pałacowa z XIX wieku. 6. Stacja kolejowa Białowieża Kolejowa z 1903 roku. 7. Skansen budownictwa drewnianego. 8. Dom Jegierski ul. Parkowa. 9. Dom Hofmarszalski. 10. Stajnia i powozownia. 11. Wieża ciśnień. 12. Zespół nadleśnictwa z 1925 roku ul. Wojciechówka. 13. Zespół nadleśnictwa „Jagielońskiego” z 1927 roku. 14. Park Dyrekcyjny. 15. Kościół parafialny z 1927 roku. 16. Dawny Dworek Gubernatora. 17. Miejsce mocy Białowieskie drezyny – przejazd po nieczynnych torach kolejowych. 1. Trasa zielona ; Białowieża Towarowa-Białowieża Pałac-Białowieża Towarowa, długość trasy 4 km, czas przejazdu 35 minut. 2. Trasa pomarańczowa : Białowieża Towarowa-Grudki-Białowieża Towarowa długość trasy 7 km, czas przejazdu 1 godzina. 3. Trasa czerwona : Białowieża Towarowa-Miejsce Mocy-Białowieża Towarowa długość 14 km, czas przejazdu 2 godziny. Hajnówka – atrakcje i zabytki 1. Drewniana cerkiew z 1846 roku na uroczysku Krynoczka. 2. Domek dróżnika z XIX wieku. 3. Dom Leśnika z 1935 roku. 4. Muzeum Kowalstwa i Ślusarstwa Kuźnia z 1927 roku. 6. Drewniane domy osiedla robotniczego „Czworaki” z 1934 roku. 7. Poniemieckie baraki z okresu I wojny światowej. 8. Drewniana zabudowa pożydowska przy ul. ks. Ignacego Wierobieja 9. Replika stacyjki kolejki leśnej z 1936 roku. 10. Sobór Świętej Trójcy – cerkiew 11. Cerkiew Wszystkich Świętych na starym cmentarzu prawosławnym. 12. Budynek Fabryki Suchej Destylacji Drewna z lat 20 XX wieku 13. Święta Krynoczka – źródło uznawane przez Kościół Prawosławny za święte. 14. Budnicka Droga – jeden z najbardziej znanych traktów leśnych Puszczy. Kolej Leśna Puszczy Białowieskiej. 1. Trasa Hajnówka-Topiło-Hajnówka, długość 11 km. 2. Trasa Hajnówka-Dolina Rzeki Leśnej-Hajnówka, długość 6 km. Kolej w Puszczy Białowieskiej zagościła już w 1894 roku łącząc Bielsk z Hajnówką. W 1897 linię kolejową przedłużono do Białowieży, działała ona aż do 1994 roku, kiedy to zawieszono połączenia kolejowe na tym odcinku. Osobny rozdział w historii Puszczy Białowieskiej odegrała kolej wąskotorowa. Jej budę rozpoczęli Niemcy w roku 1916, służyła ona głównie do wywozu drewna. Po wojnie kontynuowano rozbudowę wąskotorówki. Również w latach II Wojny korzystał okupant z linii kolei wąskotorowej. Kolej wąskotorowa zaprzestała wywózkę drewna w roku 1991. W tym samym roku zapoczątkowano przewozy tylko turystyczne, które trwają do dnia dzisiejszego. Szlaki turystyczne Białowieskiego Parku Narodowego 1. Szlak zielony: Białowieża-Hajnówka długość 25 kilometrów. 2. Szlak żółty: Białowieża-Topiło długość 19 kilometrów. 3. Szlak niebieski: Białowieża-Czerlonka Osada-Zwierzyniec długość 17 kilometrów. 4. Szlak czerwony: Miejscami Pamięci Narodowej długość 14 kilometrów. 5. Szlak niebieski: Białowieża-Siemianówka długość 41 kilometrów. 6. Szlak żółty: Białowieża-Narewka długość 21 kilometrów. 7. Szlak zielony: Kosy Most-Masiewo długość 16 kilometrów. 8. Szlak czerwony: Masiewo-Uroczysko Głuszec-Masiewo długość 6, 5 kilometra. 9. Szlak czarny: Miejsce Mocy długość 5, 5 kilometra. 10. Szlak czarny: Carska Tropina długość 4 kilometry. 11. Szlak czerwony: Hajnówka-Narewka „Walk partyzanckich długość 22 kilometry. 12. Szlak niebieski: Hajnówka-Orzeszkowo-Hajnówka „Śladami Powstania Styczniowego” długość 31 kilometrów. Większość szlaków umożliwia również uprawianie turystyki rowerowej. Ze względu na długość niektórych tras, rower zdaje się być najlepszym rozwiązaniem. W wielu miejscach w ramach szlaków wytyczone zostały ścieżki dydaktyczne, informujące o unikalnych miejscach i ciekawostkach z nimi związanymi. Koniec, który bywa początkiem 1. 1500 kilometrów kwadratowych to powierzchnia Puszczy Białowieskiej. 2. 870 kilometrów kwadratowych leży po stronie Białorusi 3. 632 kilometry kwadratowych leży po stronie Polski. 4. 105, 17 kilometrów kwadratowych to powierzchnia Białowieskiego Parku Narodowego. 5. 140 000 – tyle osób odwiedza rocznie Białowieski Park Narodowy. Jak wiele jeszcze zostało do odkrycia w kompleksie Puszczy Białowieskiej to pokazuje każdy rok. Dziesiątki naukowców z Polski i z innych krajów przemierzają codziennie puszczańskie ostępy, dokonując pomiarów, obliczeń, analiz i nowych odkryć. W interesie wszystkich powinno leżeć zachowanie jak największej powierzchni tego niesamowitego terenu, dla dobra nauki i następnych pokoleń ludzi. Niedawno głośna była sprawa wywożenia ściętych drzew z Puszczy Białowieskiej, kiedy to pod pretekstem sanitarnej selekcji dokonano masowej wycinki. Z przykrością należy stwierdzić, że zakusy na drewno pochodzące z terenu Puszczy Białowieskiej obecne jest cały czas, bez względu na to kto sprawuje władzę a zarazem zarząd, nad tym pięknym i bezcennym zakątkiem Polski. Czytaj dalej: Atrakcje w BiałowieżyCiekawostki o hodowli SKOLOPENDRY w domu #zwierzęta #natura #skolopendra. Nie wiem czy to było to , wyglądem przypomina . Być może była to skolopendra- przeleciało mi pod nogami w Walii na bardzo wysokim wzorzu skalistym. Amerykański ryś to domowy kot o wyglądzie miniaturowego rysia. Jest to niezwykle rzadka rasa pochodząca z Ameryki i zaletyZdrowieHistoriaWzorzecCiekawostkiCharakter rasy amerykański ryśAmerykański ryś jest łagodny i towarzyski o zrównoważonym charakterze. Aktywny, uwielbia przebywać na powietrzu. Mimo silnego instynktu łowieckiego amerykański ryś potrzebuje bliskiego kontaktu z człowiekiem – wspólnych zabaw, spacerów ale i leniuchowania. Chętnie bawi się zarówno ze swoim opiekunem, jak i z dziećmi czy gośćmi. Jest wrażliwy i uczuciowy. Potrzebuje dużo przestrzeni, z tego względu lepiej odnajdzie się w domu z ryś mimo dzikiego wyglądu nie jest miłośnikiem wspinaczek i skoków. Uwielbia za to polować na świeżym powietrzu i jest bardzo skutecznym łowcą. Nie boi się wody, do której bez oporów wskoczy za swoją ofiarą. Wady i zalety rasy amerykański ryśAmerykański ryś – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!Wadyźle znosi długą samotnośćpotrzebuje więcej przestrzeniwskazany dom wychodzący, najlepiej poza miastemnie lubi zmian ani podróżyrasa rzadkaZaletyniekłopotliwy w pielęgnacjibardzo łownyzrównoważony charakterrasa generalnie zdrowa i długowieczna Zdrowie rasy amerykański ryśAmerykański ryś to rasa zdrowa i długowieczna. Skrócenie ogona nie niesie problemów z kręgosłupem i nie upośledza poruszania się kotów, gdyż cechę tę amerykański ryś odziedziczył po japońskim ryś potrzebuje wysokoenergetycznych posiłków. Można go karmić zarówno karmami gotowymi, jak i dietą BARF. Bez problemu poradzi sobie z drobnymi Wystarczy czesanie raz w tygodniu celem pozbycia się martwych włosów. Historia rasy amerykański ryśW latach 80 XX wieku amerykańscy hodowcy Joe Childers z Karoliny Północnej i Robert Mock z Seatle postanowili wyhodować rasę kota podobnego do rysia. Założyli towarzystwo pod nazwą American Lynx Corporation i opracowali naukowy program hodowlany oparty na kojarzeniach niekrewniaczych. Ich celem było wyhodowanie kota z pędzelkami na uszach i kikutowatym ogonem. Efektem hodowli był kot rasy amerykański się rasami, które cechy te mają w genotypie. Pędzelki na uszach można było wprowadzić przez krzyżowanie z norweskimi kotami leśnymi lub kotami Maine Coon. Pewności co do rasy nie ma, gdyż księgi hodowlane prowadzono niezbyt sumiennie. Przy okazji wprowadzono wraz z pożądanymi cechami także skłonność do występowania długich włosów oraz umaszczenie skróconego ogona pochodzi od japońskich bobtail – nadawały się bardziej od manxów, gdyż skrócenie ogona u japońskich bobtaili nie niesie problemów z kręgosłupem i nie upośledza poruszania się celu polepszenia kondycji zdrowotnej i utrwalenia pożądanych dziedziczonych cech wprowadzono do programu także kilka amerykańskich kotów krótkowłosych, które wywarły największy wpływ na budowę ciała nowej rasy. W pierwszych pokoleniach znajdowały się koty z normalnymi ogonami i bez pożądanych pędzelków na uszach. Jeszcze dzisiaj mioty amerykańskich rysiów nie są wyrównane pod względem fenotypu i konieczna jest dalsza konsekwentna ryś w PolsceRasa ta nie jest hodowana w naszym rasy amerykański ryśAmerykański Ryś – american lynx – rasa nieuznana przez FIFePochodzenie: Stany ZjednoczoneCharakter: zrównoważony, aktywny, przyjacielski, mocno związany z opiekunemWielkość: dużyWaga: 6-10 kgWygląd ogólny: muskularny i masywny o prostokątnym kształcie ciałaGłowa: średniej wielkości do dużej, powinna być w kształcie wyraźnie klinowata; szeroki, prawie kwadratowy pyszczek i wysoko umieszczone wydatne policzki; silny podbródekUszy: duże i u nasady szerokie, powinny też być szeroko rozstawione, pędzelki na uszach wpływają na wystawową jakość kota; na tylnej stronie małżowiny usznej posiadają „odcisk kciuka”Nos: średniej długości, szeroki, zagłębienia przy poduszeczkach z wąsamiTułów: kończyny długie i muskularne, tylne dłuższe od przednich. Łapy duże, czarny i krótki, nie może sięgać poza kolano tylnych kończyn i musi być niewrażliwy na bólSzata: za idealną odmianę uznano krótkowłosą, ponieważ na krótkim futrze lepiej widać pręgowany lub cętkowany rysunek, jednak również amerykański ryś z dłuższym futrem jest uwzględniony we wzorcu rasyMaść: dozwolone dwa wzorce rysunku futra: lamparci i tawny, we wszystkich odmianach tabby aż do srebrzystego. Oba wzory są znane u orientalnych kotów krótkowłosych, lamparci jest odpowiednikiem cętkowanego tabby, tawny ma klasyczne oznaki tabby z prążkami na włosach. Oznaki te muszą się wyraźnie odcinać od jaśniejszego podszycia, tak samo jak intensywniejsze i nieregularne cętki rysia ze wzorem lamparcimOdporność/podatność na choroby: bardzo odporny; doskonale znosi niskie temperaturyMożliwość zakupu kociaka: w Polsce brak; nieliczne hodowle w USA i Kanadzie Ciekawostki o rasie amerykański ryśWedług legendy amerykański ryś powstał w wyniku przypadkowej krzyżówki kotki domowej z dzikim kilka podobnych z wyglądu ras: American Bobtail, Pixie-bob, Desert Lynx i American Lynx. Podobne do dzikich rysi, ale wyhodowane w różnym czasie i różniące się między sobą w szczegółach Na zdjęciach przedstawiona bardzo podobna rasa – się tym artykułem: .
