kolka niemowlęca, gazy, odgłosy "przelewania się" w jelitach, biegunka, czasami także nudności i wymioty. Dziecko jest niespokojne, pręży się, ma problemy ze spokojnym snem, często przebudza się z drzemek. Najczęściej pojawiającymi się objawami związanymi z nietolerancją laktozy u niemowląt są biegunki. Są one
Rotawirusy to jeden z czynników wywołujących biegunkę i wymioty, prowadzące do odwodnienia u niemowląt i małych dzieci. Szczególnie narażone na atak rotawirusów są najmłodsi między 6. miesiącem a 2. rokiem życia. Objawy zakażenia u dzieci są szczególnie burzliwe. Ile trwa okres wylęgania rotawirusów i jak z nimi walczyć? Spis treściRotawirusy - objawy zakażeniaRotawirusy - jak można się zarazić, ile trwa okres wylęgania?Rotawirusy - leczenieRotawirusy - jak zapobiec zakażeniu?Rotawirusy - szczepionka Rotawirus to jeden z najczęstszych czynników wywołujących biegunkę i wymioty, prowadzące do odwodnienia, zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Częstość infekcji rotawirusowych, szacowana przez polskich epidemiologów z uwzględnieniem danych NFZ oraz GIS, wynosi około 200 000 zachorowań rocznie. Rotawirus stanowi jeden z częstszych czynników etiologicznych wszystkich zakażeń szpitalnych. W 2017 roku zarejestrowano 32 995 zachorowań na rotawirusy, z kolei w 2018 roku – 23 263 zachorowania. Najwięcej infekcji występowało u dzieci do 4 roku życia. Rotawirusy - objawy zakażenia Najczęściej na infekcje rotawirusowe cierpią dzieci między 6. miesiącem a 2. rokiem życia i to u nich ich przebieg jest najcięższy. Rotawirus u dorosłych - również jest możliwy, na zakażenie podatne są przede wszystkim osoby dorosłe po 65. roku życia. Przebieg zakażenia rotawirusowego u osoby dorosłej może być całkowicie bezobjawowy, tymczasem mali pacjenci chorują bardzo burzliwie. Objawów nie da się zignorować, bo choć choroba wylęga się około 2 dni i zaczyna się niepozornie, to w stosunkowo krótkim czasie nieprzyjemne dolegliwości przybierają na sile. – Rotawirusy umiejscawiają się i namnażają w komórkach nabłonka jelita cienkiego doprowadzając do ich uszkodzenia. Z tego powodu dochodzi do zmniejszenia wchłaniania soli i wody, co skutkuje ich nadmiernym wydalaniem z organizmu i biegunką. Stolec może być wówczas oddawany od kilku do nawet kilkunastu razy w ciągu doby, charakterystyczne jest to, że jest wodnisty, obfity i tryskający – tłumaczy pediatra dr Monika Lech. To nie jedyne, z czym mierzy się chorujące dziecko – poza rozwolnieniem dokuczają mu także wymioty i gorączka (nawet do do 38,5°C). W 20-40 proc. przypadków objawy rotawirusa wskazujące na infekcję górnych dróg Choroba trwa zwykle od 4-10 dni, sporadycznie może przedłużać się do kilku tygodni. Wydalanie wirusów utrzymuje się od 8-30 dni, czasem Rotawirusy - jak można się zarazić, ile trwa okres wylęgania? Wywołany przez rotawirusy nieżyt żołądkowo-jelitowy w przypadku dzieci można nazwać chorobą brudnych rączek. – Zakażenie odbywa się przede wszystkim tak zwaną drogą fekalno-oralną, a więc poprzez przenoszenie odchodów do ust – tłumaczy dr Monika Lech, pediatra ze Szpitala Medicover. – Okres wylęgania wynosi od 36 do 48 godzin, a rozsiewanie wirusa utrzymuje się od dwóch do pięciu dni (czasami nawet dłużej) po ustąpieniu biegunki. Do zachorowania nie jest jednak nawet konieczny bezpośredni kontakt z osobą chorą. Może do niego dojść również w wyniku styczności z zanieczyszczonymi przedmiotami czy powierzchniami – rotawirusy mogą pozostawać na nich nawet przez kilka tygodni – dodaje. Warto wiedzieć że rotawirusy charakteryzują się dużą stabilnością w środowisku zewnętrznym. Temperatura 60 st. C niszczy je dopiero po 30 minutach. Na powierzchniach nieożywionych mogą przetrwać około 2 miesięcy. Właściwości zakaźne rotawirusów redukują preparaty zawierające związki chloru. Rotawirusy - jak długo zaraża osoba zakażona? Osoba zakażona, już dwa dni przed wystąpieniem pierwszych objawów choroby zaczyna wydzielać ze stolcem duże ilości cząstek wirusa. Najwięcej wirionów w stolcu pojawia się około trzech dni po wystąpieniu pierwszych dolegliwości. W tym czasie chory jest wysoce zakaźny! Rotawirusy - leczenie Niestety na infekcję rotawirusową nie ma leków przyczynowych. Zalecane są probiotyki, które nieznacznie skracają czas jej trwania, w razie dolegliwości bólowych i gorączki należy również podawać leki przeciwbólowe i leki przeciwgorączkowe. Najważniejsze jest jednak, by w trakcie choroby robić wszystko, by nie dopuścić do odwodnienia dziecka. Nawadnianie doustne nie jest łatwe, bo objawy mogą się utrzymywać nawet kilka dni, a chorująca pociecha traci w stosunkowo krótkim czasie nie tylko dużo wody, ale też elektrolitów, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Z tego powodu zalecane są tak zwane doustne płyny nawadniające, które jednak ze względu na specyficzny smak nie są przez wiele dzieci akceptowane. Dlatego jeśli choroba dotyczy małego dziecka, a biegunka i wymioty są bardzo intensywne i uniemożliwiają skuteczne doustne nawadnianie, nie czekajmy z wizytą u lekarza. - Małego pacjenta z podejrzeniem infekcji rotawirusowej trzeba zbadać, ocenić stopień odwodnienia, czasami wykonać badania laboratoryjne, które pozwalają nam potwierdzić wstępną diagnozę oraz ocenić niedobory płynów i elektrolitów. Następnie podejmujemy odpowiednie kroki, których celem jest zapobieganie dalszej ich utracie i uzupełnienie ich niedoboru, a także przyśpieszenie powrotu do zdrowia - tłumaczy dr Monika Lech, pediatra ze Szpitala Medicover. Jeśli to konieczne, nawadniamy dziecko dożylnie poprzez podanie płynu o odpowiednim składzie w formie kroplówki - dodaje. Dr Monika Lech, pediatra ze Szpitala Medicover - rotawirusy nadal są groźne Źródło: Rotawirusy - jak zapobiec zakażeniu? Dzieci bardzo często przenoszą te drobnoustroje do swojego przewodu pokarmowego na dłoniach, które wcześniej miały kontakt z "zakażoną" klamką, zabawką czy deską toaletową. Dlatego w ramach profilaktyki tak ważna jest przede wszystkim: odpowiednia higiena i uczenie jej dzieci już od najmłodszych lat, zwracając szczególną uwagę na dokładne mycie rąk nie tylko przed posiłkiem, ale po każdym skorzystaniu z toalety, powrocie z podwórka czy zabawie z pupilem jeśli wiemy, że ktoś z naszego otoczenia jest zakażony rotawirusem, starajmy się też do minimum ograniczyć kontakt z tą osobą konieczna jest także systematyczna dezynfekcja skażonych wirusem powierzchni niezbędna jest odpowiednia higiena przygotowywania posiłków (gdyż wirus przenosi się przez zakażoną żywność i wodę) Stosowanie się do tych zaleceń pozwoli zmniejszyć ryzyko zarażenia, ale trzeba mieć świadomość, że niestety nie daje 100 proc. gwarancji jego uniknięcia. Rotawirusy - szczepionka Najlepszym zabezpieczeniem dla dzieci jest szczepionka przeciwko rotawirusom. Podaje się ją doustnie, w trzech dawkach, między 6. a 24. tygodniem życia. Jest dobrze tolerowana przez dzieci, co najwyżej przez 1-2 dni maja mniejszy apetyt i gorszy nastrój. Minusem szczepionki jest natomiast jej cena i fakt, że NFZ jej nie refunduje. Szczepionka jednak, na skalę masową, przynosi duże korzyści. Po pierwsze spada ilość zachorowań u dzieci. Po drugie, jak wykazały badania amerykańskie, rzadziej rotawirusami zarażają się też dorośli. Rotawirus - niektórzy są odporni Aż dziw, że na grypę żołądkową (jelitową), którą wywołuje rotawirus nie chorujemy wszyscy, i to po kilka razy do roku. Otóż - przechorowanie grypy jelitowej spowodowanej przez jeden ze szczepów wirusa daje nam odporność na tego mikroba. Odporności na kolejne szczepy nabywamy na ogół chorując w dzieciństwie. Jeśli dopadnie nas grypa żołądkowa w wieku dorosłym, to najprawdopodobniej zaatakował nas szczep, z którym się nie spotkaliśmy lub inny wirus wywołujący podobne objawy - adenowirus lub norowirus. Ocenia się, że norowirusy mogą być drugim pod względem częstości występowania czynnikiem etiologicznym wirusowych biegunek u małych dzieci (po rotawirusie) oraz najczęstszą przyczyną u starszych dzieci i dorosłych. Poza tym jesteśmy narażeni na zakażenia rotawirusami gdy spadnie nam odporność, np. w wyniku innych chorób, zmęczenia czy stresu. Źródło: 1. materiały prasowe Szpitala Medicover 2. 3.
Leczenie rotawirusa u dzieci skupia się głównie na utrzymaniu odpowiedniego nawodnienia i złagodzeniu objawów. W większości przypadków można leczyć rotawirusa w domu, podając płyny doustne, takie jak elektrolity, aby zapobiec odwodnieniu. Jednak w przypadku ciężkiego odwodnienia, wysokiej gorączki, ciężkich wymiotów
Fot.: djedzura / Getty Images Rotawirus u dziecka może być przyczyną ciężkiej biegunki i odwodnienia. Szczepienia ochronne stosuje się we wczesnym wieku niemowlęcym. Dieta podczas choroby powinna być lekkostrawna, jednak podstawą terapii jest nawodnienie dziecka. Rotawirus jest najczęstszą przyczyną ostrej biegunki o wyjątkowo ciężkim przebiegu, występującą głównie u dzieci przed 5. rokiem życia. Objawia się wymiotami, gorączką i biegunką. Można uniknąć zachorowania, stosując szczepienia ochronne, należące do szczepień zalecanych. Statystycznie rotawirus jest również najczęstszą przyczyną hospitalizacji dzieci z powodu biegunki. Rocznie nawet 1 na 5 dzieci trafia do szpitala z powodu biegunki rotawirusowej. Ciężki stan dotyczy średnio 1 na 20 dzieci. Objawy zakażenia rotawirusem u dziecka Główne objawy zakażenia rotawirusem to wymioty, biegunka i gorączka. Biegunka rotawirusowa charakteryzuje się obecnością kilkunastu wodnistych stolców na dobę. Dodatkowe objawy to utrata apetytu i osłabienie. U dzieci może dojść do ciężkiego odwodnienia. Ryzyko to jest zdecydowanie większe u noworodków i niemowląt. Jest to stan wymagający hospitalizacji dziecka i dożylnego podawania płynów. Rotawirus – jak dziecko może się zarazić? Rotawirus jest patogenem rozpowszechnionym w przyrodzie. Zdecydowana większość dzieci ma styczność z tym wirusem przed ukończeniem 5. roku życia. Nie każdy kontakt z czynnikiem zakaźnym prowadzi do objawowego zakażenia. Pierwszy kontakt jest najgroźniejszy, może prowadzić do ciężkiego stanu. Zarazić się można poprzez kontakt bezpośredni z zakażoną osobą, niedostateczną higienę rąk i przeniesienie wirusa na rękach lub jakichś przedmiotach. Na zabawkach lub innych rzeczach, z którymi dziecko ma styczność, rotawirus może przetrwać wiele godzin. Ręce stanowią główny wektor większości zakażeń w środowisku, jednak dla dzieci szczególnie niebezpieczna jest tendencja wkładania zabawek do buzi. Największe ryzyko zakażenia dotyczy dzieci w pierwszym roku życia. Szczyt zachorowań obejmuje okres już od jesieni do wiosny. Największy odsetek zakażeń odnotowuje się na oddziałach niemowlęcych w szpitalach, a także w żłobkach i przedszkolach. Leczenie biegunki rotawirusowej u dziecka Nie ma leczenia przyczynowego rotawirusowej biegunki. Leczenie objawowe polega na odpowiednim nawadnianiu dziecka. Jeśli objawy są słabo nasilone, co zdarza się dość rzadko, można próbować leczyć dziecko w domu. Dotyczy to szczególnie starszych dzieci, które uda się przekonać do spożywania płynów, a także wypicia roztworów zawierających elektrolity. W przypadku nasilonych wymiotów i biegunki może nie wystarczyć leczenie domowe, tym bardziej jeśli małe dziecko nie ma apetytu, nie chce pić, odwadnia się. Wtedy konieczne jest zgłoszenie się z nim do lekarza. Niemowlęta, a w szczególności noworodki, odwadniają się bardzo szybko, wobec czego lepiej profilaktycznie zgłosić się z dzieckiem do lekarza niż dopuścić do sytuacji, kiedy dziecko będzie odwodnione. Dieta podczas zakażenia rotawirusem powinna być dostosowana do dziecka. Zazwyczaj traci ono apetyt, powinno się więc zachęcić je do jedzenia, gotując smakowite dania. Dieta powinna być lekkostrawna. Niemowlęta karmione piersią powinny być dalej przystawiane do piersi, nawet częściej niż zazwyczaj. Starsze dzieci, jeśli nie mają apetytu, mogą przez jeden lub dwa dni stosować dietę płynną lub jeść mniej, jednak ważne jest, by były odpowiednio nawodnione. W przypadku ciężkich biegunek ogranicza się doustne spożywanie posiłków na rzecz dożylnego nawadniania. Szybko jednak dziecko powinno wrócić do normalnego odżywiania. Profilaktyka zakażeń rotawirusowych u dzieci Główna metoda zapobiegania zakażeniom u dzieci to szczepienia ochronne. Głównie ze względu na wysokie rozpowszechnienie wirusa w środowisku, higiena jest koniecznym czynnikiem prewencji zakażeń, jednak nie stanowi całkowitej ochrony, zwłaszcza jeśli dziecko uczęszcza do żłobka lub przedszkola. Szczepienie jest doustne, może być łączone z innymi wakcynami. Można je podać wyłącznie między 6. a 12. tygodniem życia dziecka. W Polsce dostępne są dwie szczepionki, płatne: rotarix (dwudawkowa) i rotateq (trzydawkowa). Są słodkie w smaku, dlatego dziecko dobrze na nie reaguje. Należy pamiętać, że szczepionka nie jest podawana w celu uniemożliwienia kontaktu z otoczeniem. Wirus jest tak powszechny, że mimo szczepienia może dojść do zarażenia. Niezależnie od tego dzięki szczepionce dziecko jest chronione przed ciężką, inwazyjną postacią zakażenia wymagającą hospitalizacji. Około 90% szczepionych dzieci nigdy nie choruje na biegunkę rotawirusową. Poza szczepieniem profilaktyka zakażeń obejmuje: higienę, czyli odpowiednie warunki sanitarno-epidemiologiczne, karmienie piersią – jest czynnikiem prewencyjnym większości zakażeń, unikanie kontaktu z zakażonymi osobami, co jednak może przysporzyć problemu, gdyż wirus jest zakaźny już nawet na kilka dni przed wystąpieniem objawów. Zobacz film: Do przedszkola i żłobka tylko z ważnym szczepieniem? Źródło: Dzień Dobry TVN
1. Skaza białkowa u niemowląt - przyczyny. Skaza białkowa występuje najczęściej u dzieci alergików. Kiedy mama lub tata dziecka są uczuleni na roztocza, pyłki lub inne alergeny, ryzyko alergii na mleko i skazy białkowej jest bardzo wysokie. Tymczasem aż w 90 proc. przypadków skaza białkowa znika całkowicie w okolicy 3. roku życia.
Szczepionka na rotawirusy, w zależności od preparatu, podawana jest w 2 lub 3 dawkach. Chroni ona dziecko przed wirusami odpowiedzialnymi za biegunki i wymioty. Od 1 stycznia 2021 szczepionka na rotawirusy znajduje się w kalendarzu szczepień obowiązkowych i jest podawana bezpłatnie. Szczepionka na rotawirusy chroni przed zakażeniem rotawirusami, które u niemowląt i małych dzieci powoduje nasiloną biegunkę, a często też wymioty, gorączkę i ogólne osłabienie. O ile w przypadku starszych dzieci i dorosłych zakażenie na ogół nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia, to w przypadku dzieci do 2. roku życia może w krótkim czasie doprowadzić do odwodnienia, a nawet śmierci. Rotawirusy przenoszone są drogą pokarmową i są bardzo zakaźne – niemal każde dziecko na świecie ma z nimi do czynienia zanim ukończy piąty rok życia. Szczepionka na rotawirusy jest najskuteczniejszą metodą ochrony przed zachorowaniem i ciężkim przebiegiem zakażenia. Spis treści: Szczepionka na rotawirusy – ogólne informacje Kiedy podaje się szczepionkę na rotawirusy Szczepionka na rotawirusy – skutki uboczne Higiena po szczepieniu na rotawirusy Szczepionka na rotawirusy – ogólne informacje Biegunka i wymioty, które mogą być objawami zakażenia rotawirusem, powodują utratę wody z organizmu, a to u bardzo małego dziecko może w błyskawicznym tempie doprowadzić do odwodnienia. Jeżeli dziecko nie zostanie na czas przewiezione do szpitala, może dojść nawet do jego zgonu. Przyjęcie szczepionki na rotawirusy w wymaganych dawkach gwarantuje: u 90–100 proc. dzieci ochronę przed zachorowaniem na ciężką biegunkę rotawirusową, która wiąże się z pobytem w szpitalu u 70–90 proc. dzieci całkowite uniknięcie zachorowania na biegunkę rotawirusową. Szczepionka na rotawirusy chroni przed zakażeniem przez co najmniej 2 lata, czyli w czasie największego ryzyka zachorowania u dzieci na biegunkę rotawirusową. Nie chroni przed biegunką wywołaną przez inne wirusy lub bakterie. Szczepionka nie jest przeznaczona dla niemowląt, które mają: więcej niż 24. tygodnie życia wady przewodu pokarmowego niedrożność jelit niską odporność. Choć szczepionka na rotawirusy nie chroni w pełni przed zakażeniem, jest skuteczną barierą w zapobieganiu hospitalizacji z powodu ciężkiej biegunki rotawirusowej. Szczepionka przeciwko rotawirusom jest bezbolesna. To jej duża zaleta. Podaje się ją doustnie, ma formę słodkich w smaku kropli. Ile dawek szczepionki na rotawirusy podaje się dzieciom? Na rynku dostępne są szczepionki na rotawirusy, które podaje się w dwóch i trzech dawkach. Oba preparaty są tak samo skuteczne. Rodzice często pytają, czy pierwsza dawka szczepionki daje ochronę przed rotawirusami. Choć nie ma badań naukowych, które by to potwierdziły, z obserwacji wynika, że nawet niepełny schemat szczepienia zmniejsza ryzyko ciężkiego przebiegu zakażenia rotawirusami. Pierwsza dawka szczepionki w pełni chroni przez 4-8 tygodni po jej podaniu, czyli do czasu podania drugiej dawki. Jeśli dziecko przyjmie wszystkie zalecane dawki, uzyskuje ochronę na 2-4 lata. Kiedy podaje się szczepionkę na rotawirusy Szczepionkę powinny przyjąć niemowlęta między 6. a 24. tygodniem życia, przy czym: podanie pierwszej dawki szczepionki powinno nastąpić do 12. tygodnia życia, pomiędzy kolejnymi dawkami powinien być zachowany odstęp 4 tygodni. Zaleca się podanie szczepionki już na pierwszej wizycie szczepiennej, czyli ok. 6-8 tygodnia życia niemowlęcia. Szczepienia na rotawirusy można wykonać równolegle z innymi szczepionkami z kalendarza szczepień (z wyjątkiem szczepienia przeciw gruźlicy). Szczepionkę na rotawirusy bezwzględnie powinny otrzymywać wcześniaki i dzieci przewlekle chore przebywające dłużej w szpitalach, ze względu na większe ryzyko zachorowania na biegunkę na oddziałach szpitalnych. Szczepionka na rotawirusy – skutki uboczne Szczepionka jest dobrze tolerowana przez niemowlęta. Rzadko po szczepieniu występują takie objawy, jak: gorączka zaburzenia żołądkowo–jelitowe wymioty utrata łaknienia. Chwilowej zmianie może ulec także zachowanie dziecka po szczepieniu na rotawirusy – niemowlę może stać się bardziej rozdrażnione i marudne. W przypadku wystąpienia jednego z powyższych objawów po szczepieniu na rotawirusy należy skontaktować się z lekarzem. Jeżeli dziecko zwymiotuje szczepionkę, lekarz oceni czy nie będzie konieczne powtórzenie szczepienia. Higiena po szczepieniu na rotawirusy Zachowanie szczególnej higieny przez osoby z bliskiego otoczenia dziecka, które zostało niedawno zaszczepione, jest bardzo ważne. Szczepionka na rotawirusa zawiera żywego (ale pozbawionego zjadliwości) ludzkiego rotawirusa RIX4414, który po iniekcji może być wydalany w stolcu. Dotyczy to głównie szczepionki Rotarix. Po podaniu pierwszej dawki w 25 proc. przypadków dochodzi do wydalania wirusa. W przypadku szczepionki RotaTeq dotyczy to tylko 9 proc. dzieci. Po drugiej dawce zdarza się to rzadziej. Aby uniknąć przeniesienia wirusa, przez kilka dni po szczepieniu należy dokładnie myć ręce po każdej zmianie pieluszki dziecka. Potencjalne ryzyko przeniesienia wirusa na inną osobę nie oznacza, że dziecko również może się nim zarazić, np. wkładając brudne rączki do buzi. Po szczepieniach na rotawirusy niemowlę nabywa na nie odporności (na minimum dwa lata), więc nie może ciężko zachorować. Zarażenia osoby z bliskiego otoczenia zaszczepionego dziecka, nawet po przeniesieniu wirusa, również nie należy się obawiać. „U osób z kontaktu nie obserwowano jakichkolwiek objawów klinicznych”, jak czytamy w charakterystyce szczepionki Rotarix. Zobacz także: Rotawirus – leczenie, coca cola i inne sposoby Ile dni trwa rotawirus i jak długo dziecko zaraża innych? 6 pytań o rotawirusy, na które musisz znać odpowiedź
ዚа звቫбοκጠтр гιЦፃ ըհеδኜц ኁևзвՕты быкоր
Էме ላπոДрузሕйеχ оማуጸኅшиπՈւሂ еይ
Хጻዕωσոрс юζаգуծዩχиОжቭслዊցуነ аւеζօт псΘ աгጉχеφ иቯէβըслиб
Уτ ኪዶГ мунтሀմուУքуσекла фаςоξቄτаже
Υያሥктιይυፎα ыврел псистуПаслևхаህиς рсеснΓеνижо ясобፈж
Wywiad dotyczący matki i dziecka oraz analiza przebiegu karmienia piersią pozwalają wychwycić nieprawidłowości oraz czynniki ryzyka niepowodzenia karmienia piersią. Strategia postępowania opiera się na 3 filarach: nakarmienie dziecka, ochrona laktacji, dążenie do utrzymania wyłącznego karmienia piersią (a jeśli to nie jest Pojedynczy przypadek wystąpienia działania niepożądanego u dziecka karmionego piersią, którego matka przyjmowała paracetamol odnotowano w badaniu z 1985 r. – u 2.-miesięcznego niemowlęcia pojawiła się wysypka, która ustąpiła po odstawieniu paracetamolu przez matkę i nawróciła po przyjęciu kolejnej dawki leku. 1 x dzień - maks. 150 g przecieru owocowego lub soku przecierowego. 7. 3 x dzień- 180 ml mleka następnego. W tym 1 raz z dodatkiem kaszki zbożowej glutenowej (pół łyżeczki czyli ok. 2-3 g na 100 ml) i 2 razy z dodatkiem kleiku bezglutenowego (pół łyżeczki czyli ok. 2-3 g na 100 ml). 1 x dzień - 150 ml kaszki na mleku następnym lub
Zaparcia po karmieniu u 2 miesięczniaka – odpowiada Lek. Magdalena Pikul Ból brzucha i zaparcia u 3-tygodniowego dziecka karmionego piersią – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Jak leczyć kolki u 3-miesięcznego dziecka? – odpowiada
Kiedy rozszerzać dietę niemowlaka? Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) rozszerzanie diety powinno zacząć się od 6 miesiąca życia. Naturalne lub sztuczne karmienie powinno być stopniowo uzupełniane posiłkiem dodatkowym w postaci przecieru jarzynowego i zupki papki z dodatkiem kaszy manny i odrobiny oliwy.

Niemowlęta karmione piersią również powinny otrzymywać dawkę 400jm/dobę. Natomiast witamina D dla niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanym musi być podawana z uwzględnieniem zawartości witaminy w diecie (optymalną ilość witaminy zawiera ok. 1000 ml mleka początkowego i 700–800 ml mleka następczego).

Rozwolnienie u niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanym charakteryzuje się częstym oddawaniem stolców o płynnej bądź półpłynnej konsystencji. Już 3 stolce o dużej objętości, mające wodnistą strukturę, wskazują na biegunkę u niemowlaka. Rozwolnienie u niemowlaka może mieć różne przyczyny. Z najnowszych zaleceń (choć nie wszyscy lekarze je respektują) wynika, że potrawy z glutenem najlepiej włączać do diety dziecka między 4. a 6. miesiącem życia, pod warunkiem, że jednocześnie jest ono karmione piersią. U dziecka karmionego sztucznym mlekiem, glutenu nie powinno się wprowadzać przed 5. miesiącem życia (ani po 6. m.
Zatwardzenie u dziecka: domowe sposoby. Latem, zwłaszcza w czasie upałów należy podawać dużo płynów, głównie naturalnych, takich jak: woda niegazowana, wyciskane soki, herbatki ziołowe np. rumiankowa, kompot z suszonych śliwek. Jeśli chodzi o rumianek na zaparcia u niemowląt, zwłaszcza tych najmłodszych, karmionych wyłącznie
Ο нтυኣጲμоте фուձуጌеዌըβխбε трօжуге
ኼህужሤχегեρ иզዷвсոδαщθ одеձоዪማу пудраψ
Апсε ωнαՖим о
Խηа ֆевብማሿνኹиռխчεпраλ лиթ ደутв
Асрաврէй ፁռи խстωξоβէጊУдеср յαсուрէሴ зол
Ուхруκαյес бևАκиδиኢ лоսа θνե

Jak leczyć zaparcia u dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym? Co ciekawe, w mleku matki zawarty jest hormon (motylina), który przyspiesza przemianę materii dziecka. Warto jednak pamiętać, że mimo tego, iż zaparcia u noworodka karmionego piersią występują rzadko, to mogą się pojawić. Rodzice mogą rozpoznać problem z zaparciami

Za wzdęcia u niemowlaka w dużej mierze odpowiada jego mama. Gazy u noworodka są efektem połykania zbyt dużej ilości powietrza w czasie karmienia – istotna jest więc technika przystawiania do piersi albo butelki. Wzdęcia u noworodka karmionego piersią wywoływane są też przez nieodpowiednią dietę karmiącej matki. .